La Astra Mapo, Tria Parto.

La Ĉielmezo, la Ascendinta signo kaj Descendinta signo

Dumtage oni povas facile kompreni la ŝajnan movon de la ĉielo pere de la movo de la Suno. La dek du Zodiakaj Signoj ŝajnas moviĝi ankaŭ kun la Suno. Se vi loĝas, ekzemple, ĉe la ekvatoro de la Tero, la Suno aperos je oriento pli-malpli je la sesa horo matene:

En tiu ĉi bildo la Suno staras ĉe la signo Kaprikorno. Do, temas pri iu tago komence de januaro. Se iu persono naskiĝis je tiu ĉi horo, tiam la Suno estos ĉe la Ascendejo de la persono. Tiu persono estas Kaprikornulo kun Ascendinta Signo Kaprikorno kaj Descendinta Signo Kankro (vidu la Descendejo).

En tiu ĉi bildo la Suno staras ankaŭ ĉe la signo Kaprikorno, sed je la dek dua horo de la tago (la tagmezo en la Tera ekvatoro) la Suno jam ne estas ĉe la Ascendejo: Ĝi estas ĝuste meze de la vojo inter la Ascendejo kaj la Descendejo. Tiun ĉi punkton, kiu estas tute orta rilate al la horizonto, oni nomas Medium Coeli: la Mezo de la Ĉielo aŭ Ĉielmezo. Se tiu ĉi estas la astra mapo de iu persono, tiam tiu ĉi persono estas Kaprikornulo (la Suno staras en Kaprikorno), sed lia/ŝia Ascendinta Signo estas Virŝafo kaj lia/ŝia Descendinta Signo estas Pesilo.

Se la persono naskiĝis ĉirkaŭ la sesa horo posttagmeze (en la ekvatoro de la Tero), tiam la Suno aperos en lia/ŝia astra mapo ĉirkaŭe de la Descendejo. Se temas pri iu komenca tago de januaro, tiu ĉi signo estos Kaprikorno. Tiu ĉi persono estas do Kaprikornulo kun Ascendinta Signo Kankro kaj Descendinta Signo Kaprikorno. Tiuj tri signoj estas ja tre gravaj por la persono. Kiel vi jam vidis, oni nomas ilin:

1. La Suna Signo (la signo tiu, kie la Suno kuŝas dum la naskiĝo de la persono).

2. La Ascendinta Signo (la signo tiu, kiu estas ĉe la Ascendejo dum la naskiĝo).

3. La Descendinta Signo (la signo tiu, kiu estas ĉe la Descendejo dum la naskiĝo).

Laŭ la bildo unua, la persono estus Kaprikornulo (Suna Signo Kaprikorno). Lia/ŝia Ascendinta Signo estas ankaŭ Kaprikorno kaj lia/ŝia Descendinta Signo estas Kankro.

Laŭ la bildo dua, la persono estus Kaprikornulo (Suna Signo) kun Ascendinta Signo Virŝafo kaj Descendinta Signo Pesilo.

Laŭ la bildo tria, la persono estus Kaprikornulo (Suna Signo) kun Ascendinta Signo Kankro kaj Descendinta Signo (ankaŭ) Kaprikorno.

La Astra Mapo, Dua Parto.

Zodiakaj signoj kaj planedoj

En la antaŭa artikoleto estis eksplikita kio estas la Ascendejo kaj la Descendejo de la astra mapo. Estis asertite, ke la planedoj, la Suno kaj la Luno, leviĝas disde la Ascendejo kaj subiras tra la Descendejo. Ne nur tiuj astroj ŝajnas fari tiun trairadon. La dek du Zodiakaj Signoj ŝajnas ankaŭ leviĝi kaj subiri, trairantaj la ĉielon.

Se vi loĝas en kamparo aŭ se vi havas la eblon eliri la urbon (kie oni ne povas vidi la stelojn kaŭze de la urba lumo) por rigardadi la ĉielon, vi povos vidi kiel malrapide la stelaroj leviĝas disde oriento, dum la kontraŭaj stelaroj subiras malaperante tra okcidento, ĝuste tiel, kiel la planedoj mem faras. Ĉiu Zodiaka Signo bezonas du horojn por trairi tra la Ascendejo: 12 Zodiakaj Signoj oble 2 horoj = 24 horoj de la Tera diurno. Ĉiu signo havas 30 gradojn tiel, ke la 12 Zodiakaj Signoj kompletas la 360 gradojn de la ĉiela cirklo.

La astra mapo do celas reprezenti du astrajn fenomenojn: la dek du Zodiakajn Signojn kaj la sidlokon de la planedojn. Por atingi tiun celon la astra mapo havas du cirklojn: unu ekstera cirklo por montri la Zodiakajn Signojn kaj unu interna cirklo por montri la sidlokojn de la planedoj je iu momento specifa.

La Astra Mapo, Unua Parto.

La Ascendejo kaj la Descendejo

Por lerni “legi” ĉion, kion la astra mapo de iu persono enhavas, ni komencu per la imago, ke la horizonta linio dividanta la cirklon en du ekzaktaj duonoj estas fakte ia reprezento de la Tera horizonto. Ĉiu astra mapo havas tiun ĉi linion, aŭ almenaŭ ĝin devas havi:

La maldekstran ekstremon de tiu linio oni nomas la Ascendejo (ASC). Tiu ĉi punkto estas oriento: la loko de la sunleviĝo. Kontraŭ ĝi, je la dekstra ekstremo de la horizonto, oni trovas okcidenton: la loko de la sunsubiro. Oni nomas tiun ĉi punkton en la astra mapo la Descendejo (DES). Tiuj oriento kaj okcidento estas rilataj al la loko tie, kie la persono naskiĝis: ne temas pri la politikaj Oriento (Azio) kaj Okcidento (Ameriko, Eŭropo). Do, la ruĝa cirkleto je la centro de la astra mapo reprezentas la naskiĝlokon de la persono: ĝi povas esti fakte iu punkto ajn de la tersurfaco! Tial la Ascendejo kaj la Descendejo de la astra mapo estas ekzakte la oriento kaj okcidento de iu propra naskiĝloko.

Kial oni nomas tiujn ĉi punktojn Ascendejo kaj Descendejo? Ĉar tra nia oriento ĉiuj planedoj (kaj la Suno kaj la Luno) ŝajnas leviĝi ĝis la plej supra parto de la ĉielo, kaj poste descendi ĝis okcidento. Tra okcidento (la Descendejo), tiuj astroj ŝajnas malaperi malsupren de la horizonto. Tiaj movoj okazas dum la tuta diurno: kaj tago kaj nokto. Kompreneble dum la tago oni ne povas vidi la planedojn, ĉar la sunlumo ne ebligas tion. Sed dum la nokto oni ja povas vidi la planedojn tre malrapide leviĝi disde la Ascendejo kaj subiri en la Descendejon. Tiuj du astraj punktoj estas ja tre gravaj en la astra mapo.

Steloj ĉe mia urbo

Hieraŭ estis foresto de la elektra servo en mia urbo kaj mi profitis la okazaĵon por vidi stelojn. Ĉar la mallumo ne kovris la tutan urbon, la ĉielo havis ankoraŭ iom da urba lumo. Do, nur la plej brilaj steloj videblis.

Se mi staras en la posta ĝardeno de mia loĝejo, mi vidas pli malpli la jenon (je 7:40 vespere): la Grandan Ursinon kaj la Malgrandan Ursinon, Drakon (dekstre de la Malgranda Ursino), Borealan Kronon (dekstre kaj supre de Drako). Ankaŭ videblis brila blua stelo, kiun mi unue pensis estis planedo. Mi kredas, ke tiu ĉi blua stelo estas Alpha Lyrae, sed mi ne certas pri tio.

Turnante min al la posta flanko de la ĝardeno, mi vidas la jenon: Skorpion, Lupon (dekstre de Skorpio), Centaŭron (dekstre de Lupo, mi ne desegnis ĝin tie ĉi, ĉar mi ne scias kiel ankoraŭ...), Sudan Krucon (ĉe la dekstraj arboj), Korvon (sube de la Luno), Pesilon (supre de Skorpio), kaj brilan stelon, kiu mi pensas estas Spiko (Stelo de Virgulino). Post la paso de la minutoj, oni povas vidi Arkpafanton leviĝantan sube de Skorpio.

La kontraŭstaro inter Jupitero kaj Saturno

Tre malrapide disvolviĝas la kontraŭstaro (aŭ astra opozicio) inter Jupitero kaj Saturno. Jupitero eniris la signon Virŝafon je la tago 22a de januaro, antaŭenirante tra tiu signo ĝis tiam, kiam la tagon 4an de junio tiu ĉi granda planedo eliros Virŝafon por eniri Taŭron (la Virbovo). Ĉe la mala parto de la ĉielo, Saturno, antaŭenirante multe pli malrapide ol Jupitero, eniris Pesilon je 2009. Saturno, la verda-flava giganta planedo, estos en Pesilo ĝis la jaro 2012. 

Jupitero kaj Saturno kiel malaj simboloj

Ekde la monato januaro de tiu ĉi jaro ĝis nun, tiuj du gigantaj planedoj moviĝadas malrapide en malaj lokoj de la ĉielo, Jupitero en Virŝafo kaj Saturno en Pesilo. Tia estas interesa kontraŭstaro, ĉar astrologie tiuj ĉi du planedoj estas kvazaŭ malaj simboloj. Jupitero estas simbolo de disvolviĝo, pligrandiĝo, plivastiĝo kaj plietendiĝo, dum Saturno havas energion pri limiĝo, enfermiĝo, malpligrandiĝo, malekspansio. Jupitero helpas ion aŭ iun kreski kaj disvastiĝi. Male Saturno helpas ion aŭ iun ĉesi la kreskon, kvietiĝi, senmoviĝi, enfermiĝi kaj limiĝi. Do certe kontraŭstaro inter tiuj ĉi du planedoj ŝaltas la nature malajn energiojn kiuj ekestas inter ili.

La ricevantoj de la nuna kontraŭstaro: Virŝafo kaj Pesilo

Virŝafo kaj Pesilo, kiel ili tuŝas la aferon? Virŝafo, signo ekspansiisma, ekscitema kaj centrifuga, estas elĵetanta benzinon al la fajro de Jupitero, ŝaltanta la nature optimisman energion jupiteran. Sekve, kaj Virŝafuloj kaj Arkpafantuloj estas havantaj grandan elverŝon da mova energio disvolviĝa el Jupitero. Pesilo, signo paca, agrabla kaj tute ne militema, intensigas la stagneman energion de Saturno (kiu estas iel centripeta simbole), ŝaltante ankoraŭ plie la signifojn pri limoj, enfermoj kaj malekspansioj, denaskajn en tiu ĉi planedo. Do, Saturno estas iganta la Pesilulojn pli stagnemaj, maldecidemaj, hezitaj, eble pli malparolemaj, senmovaj kaj timemaj.

El tiu ĉi kontraŭstaro planeda, Pesilo estas la malvenkanto, ĉar ties natura manko da energio iĝas pli nefirma, pli kriza. Kaprikorno, la regno de Saturno, ne eltiras tre bonan profiton de tiu cirkonstanco: des pli tiam, kiam nun Saturno estas retroiranta. Do, poste de la tago 14a de junio, kiam Saturno rekomencas sian direktan antaŭeniran movon, eble la situacio pliboniĝos iomete. Sed ĝenerale, Pesilo kaj Kaprikorno devas sidi pripensi multe siajn aferojn, plenumi senprokraste la devojn kaj zorgi laboreme la respondecojn. Dum Jupitero antaŭeniras tra Virŝafo malestigante la malkonjunkcion, la aferoj de Pesilo kaj de Kaprikorno pliboniĝos. Por ke tio ĉi okazu, oni bezonas nur kelkajn tagojn pli ĝis hodiaŭ...

Resume:

Virŝafuloj: profitu la energion de Jupitero en via signo. Komencu entreprenojn. Rompu la limojn kaj iru tien, kien vi ĉiam volis iri. Sed NEPRE observu leĝojn (Saturno en Pesilo) kaj plenumu viajn devojn kaj taskojn antaŭ ĉio ajn. Ĉio tio ĉi estos necese ĝis la 4a de junio.

Arkpafantuloj: profitu la fajrecan kaj centrifugan energion, kiun Virŝafo enĵetas al via Regna Planedo (Jupitero). Tian ekspansiisman sintenon daŭrigu sufiĉe ĝis la 4a de julio.

Pesiluloj: Saturno en via signo ne favoras la festeman konduton, nek la nerespondecon, la longdaŭran heziton aŭ la malobservon de leĝojn kaj devojn. Estas tempo por labori, por respondi al viaj defioj. Respektu morojn. Ne rompu horarojn kaj nepre ne prokrastu tion, kio bezonas esti solvita. Eĉ poste de tiam, kiam la kontraŭstaro inter Jupitero kaj Saturno malaperos, Saturno estos en via signo ĝis la jaro 2012. Tio ĉi okazas nur unufoje post tridek jaroj! Do, estas grava kaj serioza tempo por vi.

Kaprikornuloj: Via Regna Planedo (Saturno) en Pesilo postulas prizorgi la serĉon de ekvilibro kaj la analizon de via konduto en la socio. Nepre evitu ekstremojn kaj fanatikecajn sintenojn. Tio ĉi estos necese ĝis la jaro 2012, kiam Saturno eliros Pesilon.

Pri la vorto konjunkcio kaj aliaj astrologiaj terminoj

Nia bela lingvo estas tiel rafinita, ke ĝi disponeblas bone je abunda nombro da ebleco por multaj esprimmanieroj. Ekzemple, la vorto konjunkcio: ĝi havas en la esperanta lingvo unu signifon prigramatikan kaj unu signifon primatematikan. Do, parolante pri astrologio/astronomio, se ni uzas la vorton konjunkcio, ĝi nur pravas je sia ĝenerala signifo pri "kunigo". En la ĉielo, kiam du planedoj aŭ korpoj de nia sunsistemo kuniĝas, tiam okazas astrologia/astronomia konjunkcio. Tio estas, la du planedoj aŭ korpoj ŝajnas kuniĝi aŭ ligiĝi pli-malpli en la sama loko de la ĉielo. Nu! Pli-malpli signifas tie ĉi la jeno: kuniĝo de ne pli ol ok gradoj!

Mi skribas kune astrologion kaj astronomion pro tio, ke la koncepto pri konjunkcio estas ne nur koncepto priastrologia, sed ankaŭ priastronomia. Multfoje astrologio kaj astronomio ankaŭ kuniĝas koncepte. Kiam tio ĉi okazas, oni povas bone uzi la vorton stelscienco, kiu ne distingas inter astrologio kaj astronomio. Do, jen tri vortoj en nia bela lingvo Esperanto, kiuj havas rajton ekzisti kaj kiuj iel pravas, ĉiu laŭ sia propra nuanco. Kompreneble, anstataŭ konjunkcio oni povas diri kuniĝon aŭ ligiĝon, vortoj tiuj, kiuj bone klarigas la kernon de la afero. Kaj kiel okazas planedaj konjunkcioj, tiel ankaŭ okazas malkonjunkcioj. Planedoj aŭ sunsistemaj korpoj plej malproksimaj inter si (tio estas, ĉirkaŭ 180 gradoj da disiĝo en la ĉielo), estas planedoj aŭ korpoj je malkonjunkcio. Oni ja povas uzi la vorton opozicio, sed tiu vorto havas fortan sencon pripolitikan en la esperanta lingvo, escepte se ni uzas ĝin kun la ĝenerala signifo kontraŭstaro. Ĉar malkonjunkcio estas ekzakte kontraŭstaro de du objektoj aŭ korpoj. Do, malkonjunkcio, "opozicio" kaj kontraŭstaro estas pli-malpli sinonimoj en la astrologia terminaro.

Klaraj difinoj de la vortoj estas bone por la scienco. Sed ankaŭ tia vortoproviza riĉeco de nia lingvo estas bone por la scienco. Jen alia maljusta kritiko al la astrologio: la signifo de la vorto planedo... En stelscienca terminologio, la vorto planedo temas ankaŭ pri la Suno kaj la Luno. Astronomia difino de planedo estas la jena: "astro ne memlumanta, rondiranta ĉirkaŭ stelo kaj balaanta la ĉirkaŭaĵon de sia orbito". Laŭ tiu ĉi difino, nek Suno nek Luno estas planedoj, ĉar unu el ili (la Suno) estas memlumanta kaj ne rondiranta ĉirkaŭ stelo, kaj la alia (la Luno) ne rondiras ĉirkaŭ stelo, sed ĉirkaŭ planedo (nia Tero). Kelkaj astronomiistoj ankoraŭ ne komprenas (aŭ ne volas akcepti), ke la vorto planedo en astrologio konservas sian arĥaikan signifon devenanta de la greka kaj de la latina lingvoj. La origina signifo de la vorto planedo estas "vaganto, transiranto", tio estas, astra korpo tiu, kiu vagas, kiu transiras. Stelscienco distingis nur du klasojn de astraj korpoj: 1) la tiel nomitaj fiksaj steloj (korpoj ekster nia sunsistemo), kaj 2) la vagantaj lumoj (la planedoj de nia sunsistemo kune kun la Suno kaj la Luno). Laŭ tiu ĉi malnova signifo, kaj nia Suno kaj nia Luno estas ankaŭ planedoj. Tia stelscienca difino daŭre ekzistas en astrologio, kvankam ne en astronomio.

Oni ne devas lasi tiun ĉi terminaran diferencon surprizi onin. Ĝi ekzistas ankaŭ multe en aliaj sciencoj. Ekzemple, en fiziko la sciencistoj daŭre uzas la vorton atomo, kvankam tiu ĉi vorto havis (ĝis ne tre mallonga tempo) la signifon "materia ero ne disigebla". Se ekzistus vorto ekvivalenta en nia lingvo al la vorto atomo, ĝi estus io kiel "seneraĵo" aŭ "senpartaĵo" aŭ "nedisigeblaĵo". Sed atomoj ja estas "disigeblaĵoj" aŭ "parto-havaj aĵoj" aŭ "ero-havaj aĵoj". Malgraŭ la origina signifo de la vorto atomo, kiu jam ne havas sencon, sciencistoj daŭre uzas ĝin. Malgraŭ la nova signifo de la vorto planedo, astrologio daŭre uzas la malnovan...

Resume:

Astrologia aŭ astronomia konjunkcio: ŝajna kuniĝo aŭ proksimiĝo de du aŭ pli planedoj aŭ astraj korpoj en la ĉielo, kun ekde nul gradoj ĝis ok gradoj da disigo inter si.

Astrologia aŭ astronomia opozicio: kontraŭstaro aŭ malkonjunkcio inter du aŭ pli planedoj aŭ astraj korpoj en la ĉielo, kun ĉirkaŭe de cent okdek gradoj da disigo inter si.

Planedo: laŭ astrologia terminologio, ĉiuj el la astronomiaj planedoj de la sunsistemo plus Suno kaj Luno. Laŭ astronomia terminologio: en nia sunsistemo nur Merkuro, Venuso, Tero, Marso, Jupitero, Saturno, Urano, Neptuno kaj Plutono (nuntempe nomita nanplanedo aŭ planedeto).

Stelscienco: pratempa konosistemo, kiu kunigis astronomiajn sciojn kaj astrologiajn teoriojn kaj praktikojn. Ankaŭ la koncepta kunigo de astrologiaj kaj astronomiaj scioj.

Astrologio: konosistemo devenanta de pratempa stelscienco kaj daŭre havanta teorie kaj koncepte konekton kun la pratempa stelscienco. Astrologio estas de kelkaj sciencistoj taksita kiel ŝajnscienco.

Astronomio: moderna konosistemo scienca ankaŭ devenanta de pratempa stelscienco, sed ne havanta nuntempe teoriajn konektojn kun ĝi. Astronomio distingiĝas nuntempe disde astrologio.