Mostrando las entradas con la etiqueta signoj. Mostrar todas las entradas
Mostrando las entradas con la etiqueta signoj. Mostrar todas las entradas

22 may 2022

La Zodiakaj Signoj


    Certe vi multe aŭdis pri konstelacioj kaj signoj de la zodiako sed vi sciis, ke ili ne estas la samaj komprenante, ke la zodiaka rado estas la abc de astrologio, ĝi estas maniero klasifiki la energiojn de la vivo sed vi scias, de kie venas la signoj kaj kion ĉiu signifas pri ili kaj multaj opinias, ke la signo de la zodiako kaj la konstelacio estas samaj sed la vero estas, ke kvankam ili ricevas la saman nomon la signoj ne konsentas ĉar efektive la signo estas fiksa matematika sistemo kalkulita el la ĉiela. volbo dum la konstelacioj moviĝas en tempo kaj havas malsamajn grandecojn jen la kialo, kial ekzemple 5 ne estas signo sed konstelacio kaj la konstelacioj ne influas okcidentan astrologion certe vi jam scias, kio estas la konstelacioj sed ekestas dubo, ke ili estas la signoj de la zodiako kvankam vidata de ekster la sunsistemo estas la tero kiu orbitas ĉirkaŭ la suno.
    Astrologio konsideras la geocentran sistemon aŭ kion ĝi signifas por astrologio al la tero estas la centro, ĉi tio havas sencon se ni komprenas ke la fortoj, rapidoj kaj energioj de la universo estas subjektivaj kaj ne objektivaj ĉar ni vivas en certa loko kaj tial ni vivas. aferoj en certa maniero nokto kaj tago ne vivas same en du malsamaj punktoj kvankam ni ĉiuj vivas sur la tero kaj tial la sezonoj ankaŭ estas malsamaj en du kontraŭaj punktoj same kiel la signoj kaj planedoj influas nian vivon rilate al. punkto kie ni estas sur la tero la signoj estas formitaj en la sama maniero kiel la sezonoj faras kaj ĝi havas nenion komunan kun la konstelacioj ĉio baziĝas sur la malsamaj movadoj de la suno kaj la tero same kiel ilia inklino rilate al la ebeno de la Tera ekliptiko tra la jaro ĉi tiu inklino varias se ni projekcias la vojon de la suno sur la flava linio sur la ĉiela volbo ni povas observi kiel ĝi atingas la plej malalta punkto o vintra solstico pasas tra la mezpunkto aŭ ekvinokso tiam supreniras denove kaj atingas la plej altan punkton somera solstico kaj denove descendas trapasante la mezpunkto aŭ ekvinokso tio donas al ni entute kvar punktojn viditaj de supre la kvar sezonoj sed estas pli ol tio ili estas la kvar kardinalaj punktoj de la ĉiela volbo aŭ kio estas la sama la kvar kardinalaj signoj de la zodiako preter kie la kvar elementoj foriras, se ni dividas ĉiun sezonon en tri egalajn partojn, ni ricevas la dek du monatojn la dek du signoj de la zodiaka rado la signoj estas universalaj arketipoj kaj ĉiu afero.
    La unua estas Ŝafo, kardinala signo de fajro, reprezentas la fajreron de vivo la naskiĝo la praeksplodo la komencoj la individueco kaj la impulso estas reprezentita per virŝafo ĉar ĝiaj kornoj kovras la flankojn lasante lin vidi nur kio estas antaŭ li tial Ŝafo estas la rekta energio, kiu antaŭeniras sen retrorigardi, ĝia negativa parto estas impulsiveco, aĝo kaj individuismo.
    Ĝi estas sekvata de Taŭro, la unua tera signo de fiksa kategorio, ĝi komisias enhavi la tutan energion de arieso por ĝin palpebla kaj kondensigi ĝin, tial taŭro reprezentas materion, la fizikan, stabilecon kaj kio ne ŝanĝiĝas estas. reprezentita de la ŝanĝiĝanta virbovo kiu malrapide diferencas sed scipovas ĝui la bazaĵojn kiujn la naturo provizas reprezentas la primarajn plezurojn kio estas bela kaj kio estas tuŝita kaj manĝita; ĝia negativa parto estas obstineco, hedonismo kaj malmulte da adaptiĝo al ŝanĝoj.
    Ĝemeloj daŭras, ŝanĝebla kaj unua aera signo. Aero estas movado, tiu energio, kiun Taŭro decidis enhavi, Ĝemeloj disigas ĝin kaj aero, por ke ĝi ne estu en ligo kun tio, kio ankaŭ estas movebla kun aliaj, tial la ĝemeloj reprezentas ĝin, ili simbolas komunikadon kaj primaran kontakton kun aliaj. La scivolemo kaj la lernado; ĝia negativa parto estas ĉiam voli scii pli, kio faras ĝian energion ĉiam iri de floro al floro sen precizigi aŭ profundigi.
    Kankro estas la unua signo de akvo, akvo reprezentas la inon, la emociojn, la intimon, ĝia ŝelo parolas pri la primara protekto de la patrino kaj la hejmo, ĝia pinĉilo parolas pri la bezono de emocia alligiteco kaj nutrado, same kiel Ĝemeloj estis en akuzo de pridemandi. Supraĵe, kankro respondecas pri plifortigo de emociaj ligoj, konstruado de primara emocia sistemo, kie la informo ne gravas, sed sekureco kaj protekto. La negativo de kankro estas emocia dependeco kaj nostalgio pri pli bona pasinteco.
    La kvina signo estas Leono, kun fajra elemento kaj fiksa kategorio.Leo simbolas la venkadon de dependeco, kiu venas post kankro.La energio de Leono ne plu volas dependi, ĝi volas brili memstare kaj estos iu grava por aliaj. , tial ĝi estas reprezentita kiel besta leono kiu ricevas la nomon de la reĝo de la ĝangalo tiu, kiun ĉiuj adoras, ankaŭ reprezentas la pasion esti sin malavareco kreemo kaj doni por reaserti. Vian negativan parton povas fali en memcentrecon kaj mankon de justeco.
    Virgo estas el neŝanĝebla tero, la energio de Virgo venkis la egoon de Leono kaj iĝas humila kaj helpema, ĝi ne bezonas reaserti sin kiel Leono ĉar ĝi jam scias kiu ĝi estas, ĝi reprezentas daŭran laboron, respondecon kiel parto de la socio, la sento esti utila al aliuloj. Ĝi estas reprezentita kiel virino kaj fasko da tritiko ĉar ĝi parolas pri la rekompenco de la tero post laborado de virgo estas la fruktoj kiuj estas kolektataj post laboro, la ĝuado de tio, kio estis gajnita per sia propra ŝvito; ĝia negativa parto estas la obsedo pri rutino, por laboro kaj sano.
    La sepa signo estas Pesilo, de aero kaj kardinalo. Pesilo kompletigas la duoncirklon de la zodiaka rado kaj apartigas ĝin en du partojn, la supran parton kaj la malsupran parton, oni devas konsideri, ke kiel ĉiuj signoj ĝi havas sian malon kaj la malo de pesilo estas ŝafo. Dum ŝafo nur rigardis rekte antaŭen kaj pensis pri si, ĉar ĝi ne konis sian medion, la energio de Pesilo jam scias, kion ĝi havas kaj komisias ekvilibrigi ĝin kun aliaj, tial Pesilo estas reprezentita per skalo, ĝi reprezentas la ekvilibron inter si kaj aliaj. Pesilo estas la socia respondeco kun la najbaro; ĝia negativa parto estas forgesi sin turni al la alia, la troo de ekvilibro ofte malhelpas fari klaran decidon.
    Poste venas Skorpio, signo de akvo kaj fiksa, tio signifas, ke skorpio fiksas emociojn, ĝi estas reprezentata de skorpio kiu marŝas de la fundo sed kapablas plilongigi sian pikon por atingi la supron, ĝi estas besto timata pro tio, la skorpio ankaŭ ĝi forĵetas sian haŭton, ĉi tiuj simbolas profundajn ŝanĝojn kaj metamorfozo; havas pinĉilojn kiel tiuj de kankro por kapti aliajn sed skorpio krom esti ligita al aliaj, bezonas enprofundiĝi en ili kaj koni iliajn plej kaŝitajn emociojn, la intimecon de aliaj pro tio ĝi havas sian pikon, kiu reprezentas kaj la kapablon enprofundiĝi en la plej profundo de emocio kaj la kapablon kopulacii sen skrupuloj; la negativa parto de Skorpio estas memdetruaj emocioj, venĝo kaj volupto.
    Sagitario estas ŝanĝebla signo de fajro, eliras el la profundo de skorpio kaj pafas sagon en la distancon, tial ĝi reprezentas kio estas preter fremdaj teroj kaj superan scion. Dum skorpio rigardis de interne, sagitario rigardas de supre senpartie kaj detektas la veron, ke tial ĝi simbolas justajn leĝojn kaj kredojn, tamen ĝia negativa parto povas esti fanatikeco, manko de empatio aŭ troo de sincereco, kie la sago de Sagitario estas fiksita, la vero estas trovita sed la vero estas foje dolora.
    Kaprikorno estas la deka signo, de tero kaj kardinalo, la energio de kaprikorno estis en la profundo de skorpio kaj en la plej alta kiel la sago de sagitario, tial ĝi estas reprezentita per duono de kapro kaj duono de fiŝo; la kapro simbolas la plej altan el la montoj kaj la fiŝon la plej profundan el la maroj. Kaprikorno estas do la perfekta materia ekvilibro inter la profundo kaj la scio de la tuto, ĉi tiu ekvilibro kapablas doni ordon al socio. Kaprikorno kreas kompleksajn strukturojn, prizorgas la materialon kaj donas formon kaj sekurecon; ĝia negativa parto estas la troo de laboro, la ekspluatado de la planedo.
    La materia nekonformeco de la dekunua signo estas akvario, de aero kaj ĝi fiksas belan kontraŭdiron ĉar malfacilas haltigi la aeron, tial ĝi estas reprezentata per ŝipo. Akvario estas la ŝipo, kiu verŝas sin por ke la aero eniru kaj ekloĝu enen, ĉi tio diras multon pri ĉi tiu arketipo. Ĝi parolas pri la energio de inĝenieco kaj genio. Akvario konas la strukturojn de Kaprikorno kaj iras pluen, malfaras ilin por esti libera, libereco reprezentas la profundan intelekton de socio kaj originaleco. La negativa parto de Akvario estas ribelo sen kialo aŭ ekscentreco por ne esti kiel aliaj.
    Laste, akvospuroj kaj ŝanĝebla kategorio, la energio de Fiŝoj spertis ĉiujn antaŭajn signojn, sed ĝi havas ilin en la nekonscio.Estante senkonsciaj, ili estas la plej profundaj emocioj de si kaj de tuta socio.Tial ĝi estas reprezentita kiel du fiŝoj en ventego. Unu el ili iras en la direkto de la akvo kaj la alia kontraŭ ĝi; tio parolas pri interna dueco; ĝi estas energio kiu malfermas du vojojn unu por reiri al akvario kaj ne morti kaj la alia por antaŭeniri al ŝafo kaj naskiĝi denove: ĝi parolas pri la netuŝeblo  preter la senkonscia kaj materia izolado por atingi spiritecon; la negativa parto de ĉi tiu energio povas preni formojn kiel la evasion el la realo aŭ la troa idealigo de la fizika mondo, konkludante, ke la signoj estas la malfragmentado de pura energio kiam eniras nian vivon kaj ĉiu el ili alportas al ni instruon.

 

8 mar 2015

La Ecoj de la Zodiakaj Signoj

ECOJ DE LA SIGNOJ
SIGNO
POLARIZECO
MODALECO
ELEMENTO
Ŝafo
Pozitiva
Kardinala
Fajro
Taŭro
Negativa
Fiksa
Tero
Ĝemeloj
Pozitiva
Ŝanĝebla
Aero
Kankro
Negativa
Kardinala
Akvo
Leono
Pozitiva
Fiksa
Fajro
Virgulino
Negativa
Ŝanĝebla
Tero
Pesilo
Pozitiva
Kardinala
Aero
Skorpiono
Negativa
Fiksa
Akvo
Arkpafanto
Pozitiva
Ŝanĝebla
Fajro
Kaprikorno
Negativa
Kardinala
Tero
Akvisto
Pozitiva
Fiksa
Aero
Fiŝoj
Negativa
Ŝanĝebla
Akvo





Kiam vi jam bone scias la ordon de la zodiakaj signoj, estas facile doni al ili iliajn korektajn polarizecon, modalecon, kaj elementon, ĉar tiuj klasifikoj ĉiam okazas laŭsekvence. Vidu la kadron ĉisupre. Ĉi tiuj klasifikoj kunportas grandan kvanton de informo. Se vi nur konas la polarizecon, la modalecon, kaj la elementon, vi jam scias multege!
Ekzemple, prenu Kankro. Ĝi estas signo de negativa kardinala akvo. Ĉi tio diras al vi, ke Kranko emas esti malelokventa kaj ricevema(nagative), kun granda kvanto de iniciatemo ( kardinala), kaj forta emociemo ( akvo).
Aŭ Leono, kiu loĝas tre proksime de Kankro, sed ĝuas tute malsaman personecon ( kiel estas tre kutime la kaso kun proksimaj signoj ). Leono estas signo de pozitiva fiksa fajro. Ĉi tio signifas, ke la nativoj emas esti elokventaj ( pozitiva), determinitaj (fiksa), kaj plenplena da ekscitiĝo ( fajro).

13 oct 2012

Astrologio kaj la sciencistoj


La vero estas, ke mi ne parolas multe, vizaĝo al vizaĝo, pri astrologio. La temo interesas min kaj ĝin mi studas kaj pri ĝi mi skribas, sed mi ne klopodas konvinki aliajn homojn akcepti astrologion kiel veron absolutan (ĉar mi mem komprenas, ke ĝi ĝenerale ne prezentiĝas kiel vero absoluta). Sed fojfoje, en rondoj aŭ amikaj renkontiĝoj la temo aperas en la interparoloj kaj foje iu faras demandojn al mi, se li scias pri mia intereso pri astrologio. Se la persono "ne kredas" je astrologio, normale liaj komentoj estos mokemaj aŭ rigore skeptikaj. Tiam mi klarigas, ke astrologio, almenaŭ por mi, ne estas religio: ĝi ne estas revelaciita vero, kiu pretendas esti fiksa kaj 100-procente memrealigita en la vivo de la homoj. Oni ne devas kredi je astrologio, oni ne bezonas kredi je astrologio. Se ĝi iel funkcias, tio estas tute sendependa de ia kredo fare de la homoj. 

Astrologio estas konosistemo, unu el multaj. Scienco estas moderna konosistemo, sed ankaŭ ekzistas aliaj konosistemoj pli malnovaj kaj malpli materiismaj ol la scienco: la numerologio, la taroko, la kiromancio, la kamparana terkulturado, la gastronomio, ktp. Kelkaj el ĉi tiuj konosistemoj ŝajnas sciencaj, aliaj estas klare artoj, aliaj ŝajnas esti kombinaĵo el arto kaj scienco. Ili estas diversaj kaj liberformaj en siaj internaj koherecoj, male ol nia moderna scienco, kiu estas plej struktura kaj plej sistema ene de sia propra denaska materiismo. 

La afero estas, ke nia tempo iĝis sklava rilate la modernan sciencon, kvazaŭ tiu estus la ununura valida maniero konstrui sciarojn pri ia afero aŭ fenomeno aŭ realaĵo. Kompreneble la fanatikaj defendantoj de la moderna scienco ofte ne polemikas pri la valoro de praaj konosistemoj kiel gastronomio aŭ terkulturado, sed aliaj konosistemoj estas ege kritikataj kaj atakataj, precipe astrologio, numerologio, taroko, kiromancio, kaj similaj. Kial? Ĉar ĉi tiuj konosistemoj ŝajnas konkuri kontraŭ la moderna scienco je unu specifa celo: antaŭvidi fenomenojn, antaŭpriskribi fenomenojn. Tia antaŭpriskribado implicas grandegan socian povon en nia meĥanikigita socio. Kaj la sciencistoj estiel aro da organizitaj homoj, volas tiun grandegan povon por si! Kaj, kio estas la plej kutima universala formo de tiu povo? Mono! Mi legis ekzemple la plej bruan kritikon al astrologio fare de sciencisto en Anglujo kaj mi trovas, ke tiu sciencisto kritikas ĉefe la kvanton da mono, kiom la astrologi-ŝatantoj emas pagi! Lia dosiero konkludas, ke astrologio estas ŝajnscienca kaj ke ĝi vere "ne funkcias", sed oni havas la impreson, leginte tian dokumenton, ke lia vera ĉagreno ne estas la ignorado de ia scienca vero. Lia vera ĉagreno estis la facila maniero per kiu iu fama astrologiisto en Anglujo sukcesis enspezi facile grandegan kvanton da mono.

La "scienca" verko baziĝas klare sur evidentaj simpligoj, troigoj kaj ĝeneraligoj. La "astrologio" taksata de tiu sciencisto ne estas la profesia, la rafinita kaj kompleksa astrologio (ekzemple de Dane Rudhyar aŭ de Julia kaj Derek Parker). Plej ruze, la sciencistoj kritikaj al astrologio analizas kaj taksas la version "pop" de la astrologio, tiun misan svagan astrologion profitatan de revuoj kaj televido. Kaj ankaŭ plej ruze la sciencistoj argumentas, ke astrologio devas esti simpla por esti vera aŭ scienca. Ĉu ne disponeblas pli kontraŭscienca argumento ol tiu ĉi lasta? Mi ne asertis ankoraŭ, ke astrologio estas iu scienco, sed... Ĉu biologio, fiziko, kosmologio, genetiko, geologio, ktp, estas simplaj?

Laŭ mia sperto, astrologio estas ege pli malsimpla ol la sciencistoj opinias aŭ volas kredigi. Horoskopoj ekzemple en revuoj, ĵurnaloj aŭ magazinoj, pretendas priskribi samtempe milionojn da homoj, kiuj havas nur unu komunan punkton en siaj astraj kartoj: la Suna signo. Tamen, unu astra karto enhavas multe pli ol nur la Suna signo. Horoskopoj plej trafe devas esti unuopaj, ne multopaj. Mia horoskopo estas nur mia. Ĝi ne helpas priskribi aliajn homojn. Pro tio la horoskopoj en periodaĵoj estas tre svagaj kaj tre maltrafaj. Horoskopoj en magazinoj kaj televidprogramoj diras nenion utilan al mi. Alia tre ofta eraro estas kredi, ke unu homo havas nur unu astrologian signon. Iu persono estas kombinaĵo de pluraj astrologiaj signoj, laŭ specifa proporcioj kaj procentaĵoj. La tri ĉefaj astrologiaj signoj de iu persono estas la Suna signo, la Luna signo, kaj la Ascendanta signo. Tio estigas grandan aron da kombinoj. La dek du astrologiaj signoj estas nur la krudmaterialo, la "ingrediencoj", de pli kompleksa individua kombinaĵo. Por ataki astrologion, la sciencistoj simpligas troe la aferon kaj verkas supozeble sciencajn studojn ekde misa simpligita versio de la astrologio. Eĉ se ni prenas nur la du gravajn signojn de la persono (ignorante la posiciojn de la planedoj, kio ankaŭ gravas), la Sunan kaj la Lunan, tio estigas 144 homajn tipojn! La tipo Virŝafo-Virŝafo (1-1), la tipo Virŝafo-Taŭro (1-2), la tipo Virŝafo-Ĝemeloj (1-3), ktp.

En mia hispanlingva blogo mi publikigas multe pri astrologio. Ne kiel rimedo por konvinki aŭ varbi "kredantojn", sed kiel prezentado de la astrologiaj teorioj kaj kiel oni povas science trakti tiujn teoriojn. Kompreneble mi ne estas sciencisto, sed tre ofte, fakte tro ofte, la skeptikaj argumentoj kontraŭ astrologio estas tiom mallogikaj kaj tiom kontraŭsciencaj, ke mi ne povas ilin ne ridindigi kaj analizi. Tio intelekte amuzas min! Mi notis, ke preskaŭ la duono de miaj artikoloj pri astrologio en mia hispanlingva retnotejo konsistas fakte el analizoj de la logikaj trompoj kutimaj en la skeptikaj "raciaj" "sciencaj" argumentoj kontraŭ la astrologio. Tio certe atestas malbone pri la astrologi-malŝatantoj kaj pri ilia malplaĉo, kiu plej ofte rilatas neniel al la nebiasa serĉado de la scienca vero.

1 ago 2012

La signo de la lingvo internacia: Leono!


La astra karto de aĵoj kaj okazaĵoj

La unua kaj plej precipa ilo en astrologio estas la astra karto. Ĝi estas speco de mapo de la ĉielo, speco de “filmero” de la ĉielo, haltigita ĵus je la momento tiam, kiam iu aŭ io naskiĝis. Jes, iu aŭ io. Aĵoj ankaŭ havas siajn proprajn astran karton, kondiĉe ke oni sciu ekzakte la daton de la “nasko” de tiuj aĵoj. Registaroj, regnoj, organizaĵoj, traktatoj, entreprenoj, firmaoj, libroj, produktoj (certa tipo de aŭtomobilo, aŭ ia ilo ajn), ĉiuj ĉi aĵoj povas havi siajn proprajn astrajn kartojn. Kaj ankaŭ lingvoj! La problemoj pri la etnaj lingvoj estas, ke neniu scias kun certeco kiam ili “naskiĝis”, kaj plej verŝajne tia naskiĝo daŭris fakte multajn jarcentojn.

La astra karto de la Unua Universala Kongreso de Esperanto. La astra karto estas kvazaŭ kartografio de la ĉielo dum iu traktata momento aŭ dato kaj super iu specifa loko de la Tero.
Planlingvoj ne havas tiun problemon. Sed kio estas la “nasko” de planlingvo? Estis en astrologio antaŭe, jam de longege, du ĉefaj skoloj pri la grafikado de la astra karto. Estis la astrologio pri la koncipo de la estaĵo, kaj estis la astrologio pri la nasko de estaĵo. Laŭ la astrologio pri la koncipo, oni devas grafiki la astran karton laŭ la dato de la koncipo de la ulo, nome la dato de la gravedigo, parolante pri homoj. Male, en la astrologio pri la nasko oni grafikas la astran karton laŭ la dato de la nasko de la persono. Estas do pli-malpli naŭ monatoj da intertempo inter tiuj du astraj kartoj, la koncipa kaj la naska. Kun la tempo, la astrologio pri la koncipo iĝis eksmoda, ĝis la rezulto, ke nuntempe ekzistas preskaŭ nure la astrologio pri la nasko. En astrologio pri la nasko, la astrologiisto konsideras la naskon la plej grava momento de la individuo, ĉar nur je tiu momento iu ulo individuiĝas.

Temante pri aĵoj aŭ okazaĵoj la afero komplikiĝas, ĉar, kiam ekzakte iu aĵo “individuiĝas”? Kiam ekzakte estas la “nasko” de iu okazaĵo? La respondo dependas de la pritraktata aĵo aŭ okazaĵo en si. Se ni konstruis domon, la momento kiam ĝi estis jam pretigita por loĝado, tiu estas la dato de “nasko” de tiu domo. Kaj pli precize, laŭ aliaj astrologiistoj: la naskodato de la domo estas tiu, kiam ĝi finfine estis loĝata unuafoje, ĉar tiam ĝi vere komencis plenumi sian funkcion. Se temas pri alia tipo de konstruaĵo, ekzemple kontruaĵo el laborejoj, la naskodato estas tiu, kiam la tuta konstruaĵo estis publike inaŭgurita. Plej ofte inaŭgurado de io estas la naskodato konsiderota por estigi la respondan astran karton. Laŭ la astrologio pri naskodato, iu kongreso estas "naskita" tiam, kiam oni inaŭguris ĝin. Iu registaro "naskiĝas" tiam, kiam la eksiĝanta prezidanto transdonas sian postenon al la nove elektita prezidanto. Se iu teritorio estas kolonio de lando aŭ regno, kaj tiu kolonio faras publikan deklaracion de sendependeco, tiu estas la naskodato de la nova sendependa lando, ĉar tiam la kolonio iĝas “regnido”, individuiĝante de sia “patroregno”.

Filmero de la ĉielo je la 9a de aŭgusto 1905 super Francujo.
La astra karto supren montras grafike tion, kion ni vidas en tiu

ĉi filmero. La ruĝaj linioj estas la orbitoj de la planedoj.
Mi konsideras, ke la naskodato de nia lingvo estas la momento, kiam la Unua Libro estis publikigita. Ni scias, ke nia lingvo ekzistis antaŭe de 1887 kiel privata eksperimenta projekto de Zamenhof. Tiuj jaroj estas kvazaŭ la gradeviĝo de Zamenhof por nia lingvo. Zamenhof estis la gravedigita “patrino” de nia lingvo dum tiuj jaroj, ĝis la tago, kiam la lingvo “eniĝis la mondon”, apartiĝante simbole de sia “patr(in)o”. Mi konsideras, ke la publikigado de la Unua Libro estas tiu momento eniĝi la mondon. Je tiu momento, Esperanto jam ĉesis kuŝi sole en la sino de Zamenhof, kaj fariĝis “individuaĵo”. Paradokse, nia lingvo iĝis “individuaĵo” pere de sia fakta kolektiviĝado. Sed tia estas la naturo de ĉia lingvo ajn, kaj tio ne ŝanĝas la astrologian interpreton pri la naskodato de la lingvo kiel aĵo. Alia interesa rimarko estas, ke lingvo ne nur estas aĵo sed ankaŭ okazaĵo. Ĉiam, kiam oni parolas ĝin, skribas ĝin, interkomunikadas per ĝi, okazas io, kio fakte estas la esto mem de la lingvo.

Krome de la duobla naturo de la lingvo (aĵo kaj okazaĵo) kaj de la paradoksa karaktero de ties “individuiĝo” per sia propra publikiĝo, ni povas konsideri la publikigadon de la Unua Libro kiel la astrologia naskodato por grafiki la astran karton de nia lingvo. Tiu naskodata momento estis la 26-an tagon de julio 1887. Laŭ tiu dato, Esperanto estas signo Leono. Nia lingvo estas do Leonulo!

Sub la fajro de la patro kaj de la filo

Astrologie ekzistas tre forta akordo inter Zamenhof kaj Esperanto, ĉar ambaŭ estas estoj el fajraj signoj. Vi povas diri, ke oni ne endas esti geniulo por vidi akordecon inter la planlingvisto kaj la kreaĵo. Prave. Sed astrologie mi ne parolas pri la komprenebla supraĵa akordeco inter iu kreinto kaj la kreitaĵo. Mi parolas astrologie pri ia interna profunda akordeco, harmonio. Ĉu ne estas vere, ke ne ĉiam ekzistas harmonio inter iu kreinto kaj la kreitaĵo? En la astraj kartoj de Volapuko kaj de Johann Martin Schleyer, mi trovis tiklajn kontraŭsencojn pri la elementoj. Schleyer estis Kankro kaj havas Plutonon ĉe Virŝafo. Volapuko estas Virŝafo kaj havas la Lunon ekzekte en la sama punkto de Kankro, kie kuŝas la Suno de Schleyer. Estas do kvadraturo (aspekto pri 90 gradoj) inter la plej ĉefaj astroj de la kreinto kaj de la kreitaĵo. Tie ekzistis do konflikto, malharmonio inter “patro” kaj “filo”, ne nur pro tio, ke Schleyer estis el akvo (Kankro) kaj Volapuko el fajro (Virŝafo), sed ankaŭ pro la kvadraturo, kiun ili havas inter tre gravaj astroj: Suno, Luno, Saturno kaj Plutono. La Luno en Kankro de Volapuko estas bona pozicio, ĉar ĝi povus doni flekseblecon kaj ebligi evoluojn kaj transformojn, kio estas necesa en ĉiu homa lingvo. Sed la Suno de la "patro" ĝuste sur la Luno de la "filo" en Kankro eksplikas la troan "enamiĝon" de Schleyer por sia planlingvo, kio malpermesis ĉian ŝanĝon en la kreitaĵo. Aldone la Plutono (planedo reganta la ŝanĝojn kaj la transformojn) de Schleyer kuŝas ekzakte sur la Suno kaj Saturno de Volapuko en Virŝafo. Tio estas tre malfacila, problema konjunkcio! Konjunkcio inter Suno kaj Saturno supozas fortajn problemojn por la kreskado de la iu esto, ĉar Saturno esence emas limigi ĉion, kio volas kreskiĝi, pligrandiĝi... Plutono tie signifas, ke Volapuko ŝanĝis la vivon de Schleyer, sed li sukcesis ŝanĝi nenion en sia kreitaĵo, kvazaŭ tiu lasta volus esti ĉiam senŝanĝa, ĉiam la sama. Tio estas plie klarigita de la kvadraturo inter la Suno-Saturno kaj la Luno en la astra karto de Volapuko

La astra karto de Johann Martin Schleyer kaj la emblemo de Volapuko. Estas interesa la uzo de la kaduceo, kio estas tradicia simbolo de planedo Merkuro (kaj de Hermeso), kiu regas la komercon.
La konfliktoj pro la malsameco de la elementoj estas io, kion ni trovas ĉiutage inter homoj: patro de fajra signo plej eble havos baraktojn kun filo de tera signo; kaj persono de akva signo havos plej eble neharmonian kunvivadon kun persono de aera signo. Tio okazas, laŭ astrologio, pro tio, ke Aero kaj Akvo malas inter si, dum Fajro kaj Tero malas inter si. Aero kaj Fajro ja bone funkcias kune, sed kun kelkaj kompromisoj. Same pri Fajro kaj Akvo. Sed tiaj du lastaj kombinoj estas tre delikataj. Ili dependas de la rezisto de tre bezonataj kontaktoj. Ĝenerale vi plej eble havos harmonian interagon kun persono de via sama signa elemento. Tio validas ankaŭ pri aĵoj kaj okazaĵoj.

Zamenhof estas signo Arkpafanto. Tiu signo kaj Leono estas fajraj signoj. La patro de Esperanto estis do fajrsigna same kiel sia kreitaĵo, nia lingvo! Sed la tri fajraj signoj (Virŝafo, Leono, kaj Arkpafanto) temas pri tri malsamaj specoj da fajroj. Virŝafo estas ĉefpunkta signo de fajro. Ĝi reprezentas la plej vivantan fajron, la plej povohavan, la fajron tiun, kiu komencas ĉion. Virŝafo reprezentas tutan komencon kaj plenan miismon. (Volapuko estas Virŝafa. Jen la miisma fajro, kiu ne volas fari kompromisojn kun la medio. Pro tio, laŭ astrologio, Virŝafuloj ofte estas egoismaj.) Male, Arkpafanto estas ŝanĝema signo de fajro, iom malpli movanta fajro, iom malpli povohava. Ĝi reprezentas la lastan fajron, la fajron tiun, kiu finas ion. Se Virŝafo estas la sunleviĝo de la fajro (Volapuko komencis ĉi tiun aventuron!), Arkpafanto estas la sunsubiro. Pro tio Arkpafantuloj emas farti iom malsanemaj el ĉiuj fajraj signoj. Virŝafulo agas kvazaŭ li bezonas neniel la helpon de la aliaj, kvazaŭ li povas kontraŭ ĉiu kontraŭstarado, eĉ se tio temu pri memtrompo, pri mempercepta fantazio. Arkpafantulo jam ne havas tiom da energio kaj povo: li agas kun la plena konscio, ke li bezonas la helpon de la aliaj, ke li sola ne povas kontraŭ la baroj. Tiel agis Zamenhof. Laŭ astrologio, se Zamenhof estintus Virŝafulo, li antaŭenirigintus nian lingvon tute sendepende de la helpoj de aliaj homoj, tute senkonsiderante la kontraŭstaradojn, la kondiĉarojn kaj la barojn, se tio estintus eble, kompreneble.


Leono reprezentas tipon de fajro inter la Unua (Virŝafo, la Ĉefpunkta fajro) kaj la Lasta (Arkpafanto, la Ŝanĝema fajro). Se la fajro de Virŝafo estas la esperplena fajro de la sunleviĝo, kaj la fajro de Arkpafanto estas la iom lacigita helpobezona fajro de la sunsubiro, tiam la fajro de Leono estas la plej brila kaj ekvilibra fajro de la tagmezo. Leono estas fiksa signo. Ĉiuj tiuj tri signoj emas esti kreivaj, sed la tipo de fajro, kiujn ili reprezentas, montras la tipon de kreitaĵoj, kiujn ili produktas. Pro tio, ke Arkpafanto rigardas la mondon laŭ la lacigita, movomanka kaj povomanka sunsubira fajro, ĝi jam volas krei novan mondon. Ĝi jam vidas la mondon kiel ion finan. Ĝi malakceptas malnovajn strukturojn. Ĉiu fajra signo parolas iel iam pri libereco kaj espero, sed la vidpunkto de Arkpafanto estas la vidpunkto de tiu, kiu vivas meze de la mallibereco kaj de la malespero. Arkpafanto havas ĉiam ene de si ian intuicion, ian pezan impreson pri finiĝo, pri lasteco. Pro tio, ĝi decidas esti la libereco kaj la espero, kiujn ĝi jam ne trovas ĉirkaŭ si mem. Kaj pro tio la emblemo de Arkpafanto estas la centaŭro Kirono, la Majstro, kiu povas senprobleme sanigi la aliajn sed kiu ne kapablas sanigi sin mem. Kirono estis la ununura saĝa kuracisto, kiu ne povis sanigi sin mem, kaj pro tio ĵetadis siajn sagojn el fajro por ŝanĝi, sanigi kaj liberigi la mondon. Tiel estas la simbolo Arkpafanto!


Leono reprezentas tamen staton antaŭan al tiu de Arkpafanto. Leono portas sian fajron kiel la plejan lumon, kiel la Tagmezon, kiel la plej grandan fajron. La kreitaĵo de Zamenhof estas astrologie ekzemplero de tia fajro. Estas interese, ke Esperanto postvivis multajn reformojn, male ol aliaj lingvoj. Astrologie oni povas aserti, ke tio eblis, ĉar la fajro de Leono estas fiksa: ĝi ne volas moviĝi al la sunsubiro, ĝi ne volas malpliigi sian forton kaj lumon, ĝi volas ĉiam brili meze de la ĉielo. Tiu fajro de Leono ja celas ŝanĝi la mondon (kiel ni vidas en la vivoj de multaj politikistoj kaj politikaj estroj) sed ĝi neniel permesas arbitrajn ŝanĝojn sur si mem. Mi opinias, ke se Esperanto estintus Arkpafanta kiel sia iniciatinto, tiam plej eble la reformoj okazintus sen neado, ĉar la fajro de Arkpafanto estas mola, cedema, ŝanĝema. Ĉu ne estas vero, ke Zamenhof mem, Arkpafantulo, cedis foje al la kritikoj kaj proponoj pri reformoj por la lingvo? Estis la unua komunumo de esperantoparolantoj tiuj, kiuj decidis ne reformi aŭ ŝanĝi la lingvon. Sed la Leona fajro mem, la fiksa fajro, estas malmola, obstina, rezistema. Kaj tiel, jes ja, estas nia lingvo!

La dua astra karto de nia lingvo

Estas alia momento je kiu Esperanto rejesis sian “individuiĝon” disde la kreinto, la iniciatinto. Tiu momento estas la Unua Universala Kongreso de Esperanto je 1905. en tiu kongreso, la libro Fundamento de Esperanto estis donita kaj certigita kiel la “konstitucion” de nia lingvo. Temante pri regnoj, oni povas grafiki la astran karton laŭ la dato de la efektivigo de la konstitucio de la traktata regno. Nia lingvo havis kvazaŭ du naskodatojn: la publikigo de la Unua Libro kaj la publikigo de la Fundamento de Esperanto, kio koincidis kun la Unua Universala Kongreso. La dato de la Fundamento de Esperanto estigas la duan astran karton por nia lingvo. Kaj tiu dua dato konfirmas, ke Esperanto estas fakte Leona!

Kvankam Volapuko estas Virŝafa lingvo, ĝi havas iom da malekvilibro pri la elementoj: duobla kvanto da punktoj en Tero kaj nur du punktoj en Aero. La Unua Libro ankaŭ havas certan malekvilibron: duobla kvanto da punktoj en la elemento Aero. Sed tio ja bonas por lingvo, ĉar la elemento Aero faciligas la komunikadon en ĉia nivelo de la homa vivo. Tamen, la Fundamento aldonas la finan ekvilibron al nia lingvo: en ĝi la kvar elementoj estas preskaŭ samkvantaj. La simpleco en la astra karto de la Unua Libro spegulas la simplecon de la projekto de Zamenhof je la jaro 1887. Bonŝance, la astra karto de la Fundamento/Unua UK aldonas la multflankecon, la malsimplecon, kiu mankas en la Unua LibroMi skribas "bonŝance", ĉar lingvo internacia ne indas esti tre malsimpla nek tre simpla. 

Estas malverŝajne kredi, ke la organizintoj de la Unua UK klopodis fari ĝin la 9an de aŭgusto por ke nia lingvo estu Leona, aŭ ke Zamenhof mem pretigis la Fundamenton por tia astrologia celo. Tiu temo estas ege interesa. Kiam oni esploras la astrajn kartojn de regnoj oni trovas, ke tre ofte la pluraj konstituintaj naskodatoj de iu regno ŝajnas konfirmi iun specifan astran signon. Tio estas kvazaŭ la regno mem, aŭ la personoj estigantaj ĝin, tute nekonscie aranĝus la plej gravajn datojn de la regno, por ke la regno apartenu al iu specifa astrologia signo. Ne ekzistas scienca nek astrologia klarigo pri tiu fenomeno. Tio okazis ankaŭ pri nia lingvo. Estas kvazaŭ ĝi iel “volus” konfirmi, pere de la dato de la publikigo de la Fundamento de Esperanto kaj de la Unua UK, ke ĝi apartenas al la signo Leono.

Tio donis ideon al mi jam de longe. Mi ankoraŭ legas foje pri kelkaj esperantistoj kaj neesperantistoj, kiuj plendas pri la simboloj kaj emblemoj de nia lingvo. Se oni demandus al mi, mi senhezite proponus novajn simbolojn laŭ la astrologia signo Leono. Mi proponus ekzemple flagon flavan anstataŭ la tradicie verda. Flavo kaj ruĝo estas la koloro de la signo Leono. Kaj plej bone estus, ke la flago estu ora! La leono mem povus esti emblemo aŭ simbolo ene de la flago. Oni povus daŭre uzi la kvinpintan stelon sed oran aŭ flavan. Flavo estas koloro pli viva, pli energia ol verdo. Kaj leono estas simbolo pli forta, pli firma, ol ekzemple la malrapida timema heliko, kiun mi trovis ie... Se Esperanto povus paroli, mi preskaŭ povus aŭdi ĝin krii: “Ne heliko! Ĝi estas tre malmojosa simbolo por mi!”

Kiel estas kaj estu Leonulo?

Tio dependas de aliaj konsideroj. Unu astra karto montras interplekton de pluraj elementoj kaj energioj, kiuj formas inter si unu tutaĵon tre kompleksan. La signo, kie kuŝas la Suno, la Suna signo (Leono por Esperanto) estas ja la plej grava. Sed la aliaj signoj, kiuj entenas la aliajn planedojn, estas ankaŭ atentindaj. La Luna signo de la Unua Libro estas Pesilo, dum la Luna signo de la Fundamento estas (surprizo!) Arkpafanto. Pesilo kiel Luna signo signifas, ke estante Leona, nia lingvo reagas (kaj indas reagi) al la eksteraj eventoj kun ekvilibro, justeco kaj diplomatio. Tio diras nenion novan al ni, sed tio ja eksplikas astrologie kial nia lingvo sukcesis pli ol iu alia planlingvo ajn. (La Luna signo de Volapuko estas Kankro, signo malpli mensa, neglektanta la logikon, kaj tre neantaŭvidebla.) Pesilo kiel Luna signo igas Esperanton moviĝi kun zorgo kaj pripensado en la mondo. Pesilo ne nur emas esti justa kaj bonedukiteca: ĝi ankaŭ emas al la artoj kaj amas la belecon en ĉiuj formoj eblaj. Arkpafanto kiel Luna signo signifas, ke estante Leona, nia lingvo ankaŭ havas tian flekseblecon, kiun mankas en la Leona fiksa obstina fajro. Tiu Arkpafanta ŝanĝema fajro eksplikas kiel nia lingvo povis kaj daŭre povas evolui kaj adapti sin al la ĉiam ŝanĝantaj cirkonstancoj de la mondo kaj ankaŭ kial la ligo inter Zamenhof kaj sia lingvo neniam rompiĝas, malgraŭ la fakto, ke li tute fordonis ĝin kiel donacon al la homaro. La Luno reprezentas la kapablon reagi kaj la sentan meĥanismon de la esto. Nia lingvo do devas reagi laŭ la Pesilaj kaj Arkpafantaj manieroj. La Arkpafanta Luno de la Fundamento signifas, ke nia lingvo neniam ĉesos havi sian idealan flankon, sian “internan ideon”, kvankam la Pesila Luno de la Unua Libro povus fari, ke oni ja parolu pri absoluta neŭtraleco aŭ senemocia pragmateco.

Merkuro kaj la Luna Norda Nodo kuŝas en la astra karto de la Unua Libro sur la signo Leono. Merkuro tie diras, ke la komunikada kaj mensa manieroj aŭ kutimoj de nia lingvo devas ankaŭ preni la trajtojn de la signo Leono. Tio signifas plej ĝenerale komunikado de alta energio kaj tre altaj intelektaj enhavoj en la korpo mem de la lingvo. Mi pensas, ke tion jam nia lingvo realigas. La Luna Norda Nodo reprezentas la celon mem de la lingvo: jen denove la trajtojn de la signo Leono. La Fundamento havas Merkuron kaj la Lunan Nordan Nodon sur la signo Virgulino. Zamenhof havas sian Lunon sur la tria grado de Virgulino, kaj tio estigas konjunkcion inter la Luno de Zamenhof kaj la Luna Norda Nodo de la Fundamento! Jen alia mirinda “koincido”. Virgulino estas do la alia grava signo por nia lingvo. Ĝi estas la Luna signo de Zamenhof, la Venusa signo de la Unua Libro kaj la signo en la astra karto de la Fundamento, sur kiu kuŝas Merkuro kaj la Luna Norda Nodo. Tio donas, en la astrologia strukturo de nia lingvo, grandan gravecon al Merkuro, kaj tio ja estas bona afero, ĉar Merkuro regas la lingvojn, la paroladojn kaj la komunikadojn en nia mondo. Kiam Esperanto ne kondutas Leone (Luna Norda Nodo de la Unua Libro), tiam ĝi endas konduti Virguline (Luna Norda Nodo de la Fundamento kaj Unua UK). Virgulino diras al ni: atentu ĉiam la propran bonfarton, ne manĝĉion, kio ŝajnas manĝebla, kaj ĉiam, ĉiame, gardu certan staton de mema pureco. Pro tio nia lingva komunumo malakceptas "malpurajn" ulojn kaj "malpurajn" elementojn.  

Merkuro regas la kapablon interkomuniki, la paroladon, la skribadon, kaj la mesaĝosendadon. La fakto, ke la Luna Norda Nodo de la Fundamento kaj ties Merkuro estu en Virgulino, kaj ke la Venuso de la Unua Libro estu ankaŭ en Virgulino, estas perfekta, ĉar tio eksplikas kial nia lingvo sendube funkcias bone por tio, pro kio ĝi estis kreita: la temoj de Merkuro supren menciitaj. Astrologie mi povas aserti, ke la antaŭo estis ebla pro tio, ke la Luna signo de la kreinto de la lingvo estis Virgulino. Ni trovas ja tre ofte tiujn multajn signifoplenajn ligojn inter la kreinto de io kaj tio kreita. Se tiuj signifoplenaj ligoj ne ekzistas, tiam la rilato inter la kreinto kaj la kreitaĵo neniiĝas. Merkuro ankaŭ regas la merkaton kaj la komercon. Tiu estas parto de la destino de nia lingvo, kiu ankoraŭ estas neglektata: la uzo de Esperanto en la merkata kaj komerca mondo. La alia flanko de Merkuro, la literaturan kaj intelektan flankon, jam estas sufiĉe provita: nun mankas provi la alian flankon, la lingvo kiel monero, kiel transportanto de mono inter la nacioj. Vi denove povas pensi, ke oni ne bezonas esti geniulo por havi tiun lastan ideon. Ke Esperanto povas ja disvastiĝi amase se oni uzas ĝin rilate al mono kaj komerco, estas tute komprenebla ideo... Sed ke tio estu en la astraj kartoj de la lingvo mem estas sendube animskua signifa “koincido”, ĉu ne?

23 dic 2010

La plej bona tempo de la jaro por fari ion.

Aparte de la ĵusdataj posicioj de la planedoj tiuj, kiuj disponas la energiojn malsame ĉiujare... Kiam estas la plej bona tempo de la jaro por fari ion? Via naskiĝtaga datreveno! Ekzakte ekde du tagojn antaŭe ĝis du tagojn poste! Kial? Do je tiu tempo la Suno, kiu reprezentas vian Povan Fonton kaj vian Spiriton, lokiĝas ekzakte en tiu punkto de la sunsistema spaco, je kiu ĝi estis tiam, kiam vi naskiĝis. Fakte, oni nomas tian okazon "La Suna Reveno", ĉar dum via naskiĝtaga datreveno la Suno "revenas" al tiu punkto.

Tiujn aferojn, kiujn ni konsideras esti la plej gravaj de la jaro kaj la plej necesaj aŭ signifo-havaj, oni devas fari dum tiuj kvar kvin tagoj menciitaj, ĉar tiam oni havas sian energian gradon je la maksimumo! Do, subskribi kontraktojn, edzigi aŭ edzinigi al iu, fari gravan voĵaĝon, komenci entreprenon, startigi partoprenon longtempo-daŭran, fari paroladon publike, kandidati, ktp. Ĉion ĉi oni devas fari ĉirkaŭ la naskiĝtaga datreveno de oni, por havi la pligrandan kvanton da energio celita por nia afero.

Ĉu vi jam scias, kiu estas via suprenira signo? Se ne, legu tion: La du ĉefaj zodiakaj signoj de oni  Kiam la Suno trairas vian supreniran signon, tiam estas ankaŭ tre bona tempo por fari la aferojn antaŭe menciitajn. Ekzemple, mia suprenira signo estas Kaprikorno. Do, aldone al mia naskiĝtaga datreveno por fari tiujn gravaĵojn, mi ankaŭ povas fari ilin dum la monato de Kaprikorno, tio estas: ekde la 21an decembre ĝis la 20an januare. Se vi scias, kiu estas via suprenira signo, vi nun scias, ke la monato de tiu signo estas ankaŭ tre konvena tempo de la jaro por viaj farendaĵoj kaj viaj farindaĵoj. Profitu ĝin!

25 sept 2010

LA SIGNOJ, LA KONSTELACIOJ, KAJ LA ANTAŬCEDO DE LA EKVINOKSO

Miloj da antaŭ ... jaroj, kiam la babilonanoj komencis starigi la principojn de astrologio,  la konstelacioj kaj la signoj estis tute envivigitaj. Sur la vernala ekvinokso (la unua tago de printempo), la Suno estis “en” la konstelacio de Arieso: Tio estas, se vi povus  vidi la Sunon kaj la stelojn samtempe, vi vidus  la Sunon ĉirkaŭita de la steloj de Arieso. En tiuj feliĉaj tagoj, la signoj kaj la konstelacioj koincidis. Bedaŭrinde, tamen, ĉi tiu jam ne  plu estas la kazo. Sur la vernala ekvinokso hodiaŭ, la Suno montriĝas meze de la  malhelaj steloj de Fiŝo- tute alia efektiva boligilo. 
La kialo de ĉi tiu movo estas tio, ke la Tero  moviĝas sur ĝia akso,  kaj ties spuroj cirklas en la kosmo kiel la supra parto de ludilo. Kiel la aksoj  moviĝas, la konstelacioj ŝajne  retroiras. La kvanto de retroirado super homa vivdaŭro estas eteta, sed super generacioj ĝi rezultas granda. Rezulte, ĉiu ekvinokso okazas iomete pli frue en la zodiako ol tiu, kiu antaŭas. Ĉi tiu procezo estas nomata la antaŭcedo de la ekvinoksoj. Ĝi klarigas kial la vernala ekvinokso, kiu ofte okazis ĉe la konstelacio de Arieso, nun okazas ĉe la konstelacio de Fiŝoj. 
Kiam la ekvinokso iras eĉ pli retroeen ĉe la konstelacio de la Akvisto, la Aĝo de La Akvisto oficiale komencas. Astrologoj malsamas pri kiam tio okazos. Iuj diras, ke ĝi estas okazanta nun. Aliuloj kredas ke tio komencis  jardekoj - aŭ jarcentoj - for. Poste, la ciklo komencos denove. Ĉirkaŭ la jaro 23800, la vernala ekvinokso  revenos al Arieso, kaj astrologoj povos eviti ĉi tiun tutan klarigon. Dume, konstelacioj de la zodiako kaj la signoj de la zodiako ne estas la samo. 
Skeptikuloj, kiuj atakas astrologion - kaj ial, ĉi tiuj singardaj animoj povas esti mirige malamikaj - ofte indikus la ŝanĝ-pozicion de la konstelacioj kaj la antaŭcedon de la ekvinoksoj kiel pruvo, ke astrologio estas falsaĵo. Verdire astrologoj estas bone konsciaj pri ĉi tiu fenomeno. Ili konsideras la konstelaciojn kiel vojmontrilojn kaj iomete pli malgradaĵoj. Kio gravas estas la divido de la ekliptiko. La steloj, kvankam ili estas tie neniel koncernas vian signon

15 ago 2007

KIO ESTAS LA SIGNOJ?

La signoj estas dividiĝo el la blua spaco de cirklo nomata "ekliptiko". La ekliptiko estas la vojo, en la ĉielo, tra kiu verŝajne la planedoj kuras. Estas 360° en cirklo, kaj ekzistas 12 signoj, ĉiu el ili okupas parton kun ekzakte 30°. Virŝafo estas la nomo donita al la unua parto de 30° el la spaco, komencante per la printempa ekvinokso.
Tiel, la signoj estas kalkulitaj komencante ekde tio, kio la astrologoj nomiĝas eniron en Virŝafo, aŭ la punkto kie la Suno atingas la 0° de Virŝafo. Tiu punkto nun estas lokita en la konstelacio de Fiŝoj.
Se vi trovas iun kiu scias pri astronomio aŭ pri siderala astrologio, klopodos ridindigi vin kaj malfidi je vi kaj viaj ideoj pri astrologio. Ambaŭ pravas pri siaj opinioj, ĉar parolas pri la sama afero, kaj vi jam estas avertita ke nuntempe Virŝafo komencas en la konstelacio de Fiŝoj kaj ne en tiu de Virŝafo mem.

3 dic 2005

Kankro

Kankro latine Cancer estas stelfiguro de la Zodiako

 


 


Astronomio

ĉefaj steloj kaj ĉielaj objektoj:

Ne estas en tiu stelfiguro rimarkinde videblaj steloj, plej brilaj estas magnitude 3 aŭ pli.

  • la plej brila estas asellus borealis distanca 220 l.j. precize lokita sur la Ekliptiko
  • cetere videblas nudokule kiam ĉielo bone nigras la stelamaso M 44, distanca 515 l.j.

Astrologio

Laŭ la astrologiistoj naskituloj de ĉiu zodiaka signo havas karakteron propran je tiu signo. Jen laŭ ili la personeco de la « kankraj »

  • virinoj :
Korpo kaj sano

Ili surhavas mienon el mildo, trajtoj, kiuj plurestas longtempe infanaspektaj, “cervina okulo » konstante iel “ĉaspersekutita”, aŭ gandaj okuloj, kiuj “manĝas la vizaĝon”, ŝi estas pli kortuŝa ol bela. Ŝi precipe havas multe da ĉarmo, beletan freŝan haŭtkoloron, rideton tre junan eĉ ĝis dum maljuneco. Trovatas du ĉefaj tipojn da ili : la « infana-virino », kaj la « nutreca patrino », sed foje la du renkontiĝas samtempe ĉe la sama virino. Ŝi havas emon malbonfartiĝi ekde kiam ŝi havas zorgojn aŭ angorojn, somatikeco (akiro de malsanoj ŝajne korpaj sed kaŭzitaj pro psikostato) oftas. La "kankraj" emas ricevi pezajn krurojn kaj reteni patologie akvon en la histoj. Al ili ofte “doloras ĉie”, spertas abruptajn kramfojn. Ili havas nervosistemon fragilan, emocieman naturon, ilia saneco dependas de ilia feliĉo. Ofte ili trovas sian ekvilibron en patrineco, kaj amegas infanojn. Ili facile ekploras, malamas maljunecon, tiun de aliuloj, kaj sian propran eĉ pli, eĉ iĝintaj mem maljunaj ili plu kritikas la maljunulinojn !

Kiel ŝi reagas ?

La „kankra“ virino multe revas. Infano ŝi ŝategas maski sin. Ŝi ege emas mensogi, aplombe, per bezono maskvesti la veron. Ŝiaj juĝokapablo ĝenerale estas falsita per sia subjektiveco. Ankaŭ ĉi tie patrineco povas igi ŝin malsama persono : pli respondeca, kun abruptaj ekflgroj da ordonemo, kaj pli da mensforto, ŝi ofte interesiĝas plu nur pri sia idaro. Maltrankvileco igas ŝin elspezi monon, aĉetante sian tujan revaĵon por konsoli sin, eĉ se ŝia buĝeto ne prudente permesus tion. « Fikseco » je la infanaĝo estas ege forta, ĝis plej alta aĝo. Foje oni trovas ŝin maljuna fraŭlino, neniam dicidinte forlasi siajn gepatrojn ; tiam ŝi enfosigos ilnn kaj malsanniĝos, ne elportante nek iliaj mortoj, nek sian solecon. Ŝi estas ege sociema, nehontema, kaj sensinĝena, ridema, petolema.

Je kio ŝi taŭgas ?

Trovatas ŝi en ĉiuj la profesioj « patrinecaj » : bebovartistinoj, psikilogoj por infanoj, rekapabligistino, flegistino, ktp. Ŝi ofte ricevas kvazaŭ miraklajn rezultojn dank’ al la kontaktema virto, kiun ŝi havas kun junuloj. Ŝi povas sukcesi ankaŭ en profesioj kaj agadoj rilataj al doma ornamo, meblaro. Dotita de fantazpovo kaj poezisento, ŝi verkas porinfanajn fabelojn. Ŝi havas senton pri koloro, desegnarto kaj pentrado allogas ŝin. Ŝi faras bonajn fotojn. Ŝi estas ofte aktorino aprezita pro ties ĉarmo kaj kvvazaŭ natureco.

Kiel ŝi amas ?

Ŝi estas foje iom neŭroze « infano-virino », kio lasas ŝin malkontenta, kio daŭre malekvilibras ŝin. La ekvilibra kankra virino strebos edziniĝon kaj infanojn, se ŝi devas iam elekti inter sia profesia kariero kaj siaj infanoj, ŝi elektos la infanojn. Ŝi ofte dediĉas al tiuj ĉi malutile al sia edzo, kiu povas tiam iĝi ĵaluza je la infanoj.

  • viroj:
Korpo kaj sano

La korpo emas esti remburita, la karno pala. Mieno iom nematura. Li estas iel la « nostalgia poeto », kun la malkarnaj lipoj la okulo kvazaŭ revema, rigardanta preter la videblaj formoj. La unua malsano de la kankrulo estas ties hipoĥondrio, li konstate timas esti malsana, kaj fantaziigas al si malsanojn, kies li fine spertas simptomojn. Li timas morton kaj doloron, plezuriĝas priskribadante siajn malordojn, kuracigas sin per tri kuracistoj samtempe, senĉese fonante por partigi al ili siajn ektimojn. Kiam li sentas sin malbone, li instaliĝas en regresa stato: tio povas esprimiĝi per troa dormemo, drinkemo, aĉetado de kukoj aŭ per malplenigi sian fridujon dumnokte, au travagi la urbon de trinkejo al trinkejo. Male al la trodormema kankrulo, estas ankaŭ tiu noktvagula, kiu ade trovas pretekstojn por prokrasti enlitiĝon, konjekteble subkonscia formo de lia timo kontraŭ morto. Ofte li suferas alergiajn malsanojn, urtikario, psoriazo. Li estas tre emociema kaj impresiĝema.

Kiel li reagas ?

L « kankra » estas estaĵo ĉarma, sentema kaj revema, sed ĉefe li estas nelacigebla atentkaptiga rakontisto. Des pli ke li posedas bonegan memoron, sed ankaŭ imagpovon ! Sed lia plej valora doto estas tiu pri intimeco. Ĉe li oni tuj sentas bone, sensinĝena, en fido. Li estas la plej alloga amiko. Eble ĉar li havas la naturecon kaj spontanecon de infaneco. Kaj ankaŭ tiu animfreŝeco, kiu gardas lin kontraŭ ĉia maljuniĝo. Liaj reagoj estas elstare sujektivaj, li forte sentas tion, kion li spertas, kaj tio malhelpas lin elkateniĝi el sia emocia vidpunkto. Li logtempe plurestas «dika bebeto », ĉiam strebante al iu patrino. Lia komforto, dorlotita kaj protektita vivo, kiu favoras lian pasivan flankon ŝajnas al li nepraj. Fakte tiu falsa maldiligentulo laboras pli ol oni kredas, sed neniam li aspektas klopodi. Diletanto, ĉiontuŝulo, brila, kun multflanka inteligento, li interesiĝas pri mil temoj, en kiuj li malmulte enprofundiĝas, sed sentas.

Je kio li taŭgas ?

Ĉio fantazia konvenas al li : kino, poezio, ĉefe romana verkado, ankaŭ pentrado (prefere “naiva” aŭ superrealisma). Li ankaŭ havas bonegan kontakton kun amasoj, kun virinoj, kun infanoj. Li do povas prosperi en alpublika profesio, ligita al klientaro, Aŭ pri modo, dekoracio. Lia gusto al komforto kaj doma vivo igas lin bona instalanto. Li havas instinkton pri la oportuna gaĝeto, kaj scias tiom bone gin aĉeti kiel ĝin vendi. Danĝero en lia profesia vivo: miraĝo. La emo rigardi siajn dezirojn kiel realaĵojn. Se li mensogas al aliuloj, estas ĉar li unue mensogas al si. Ĉio ĉiam estas tuj farota, li antaŭvidas mirindajn planojn, riĉeco staras ĉe la pordo , kontaktoj estas prenitaj, kaj li elspezas la monon, kiun li ne jam enspezis ….kaj neniam enspezos. Ankaŭ en la teoria penso li reagas tiel ; se li estas socialisto, la revolucio estas ĉiam por morgaŭ, eĉ la regresojn li diras ke estas akrigo de la klasbatalo kiu proksimigas venkon !

Kiel li amas ?

Se li ne havas emojn samseksemaj (foje) li allogitas al virinoj, ofte pli junaj, al kiuj li estos ia patra figuro. Ili cetere ligiĝos facile al tiu spertula kaj nelacigebla amoranto. Diratas, ke li preferas kvanton al kvaliton, sed ankaŭ estas ĉar li plaĉas al la virinoj, kaj komprenas ilin plej bone, li tiom virineca mem. Li divenas ilin sentas ŝiajn dezirojn, kuntiras ŝin kun li en fantasian kaj mirindecan mondon. Sed li ne ĉiam facilas, malfidela, kaj eĉ pli maltrankvila, li povas fari kolerojn aŭ amajn ĉantaĝojn kaj plezuriĝi en kompleksaj sado-masoĉaj situacioj. Aliaj, pli stabilaj povas fariĝi bonajn kvietajn edzojn de afabla j virinoj, kiuj akceptos liaj etajn maniojn, plimalpli estos la reganto en la familio, kaj faros al li infanojn, kiuj li edukos perfekte, kun kiuj li scipovos ludi kaj kompreni. Male al la alia liaj pantofloj estos lia nura aventurŝipo

La Zodiakaj Signoj

     Certe vi multe aŭdis pri konstelacioj kaj signoj de la zodiako sed vi sciis, ke ili ne estas la samaj komprenante, ke la zodiaka rado e...