Mostrando las entradas con la etiqueta planedoj. Mostrar todas las entradas
Mostrando las entradas con la etiqueta planedoj. Mostrar todas las entradas

13 nov 2019

Esenca Naturo de la Planedoj

Jen simpla resumo de kelkaj trajtoj de ĉiu planedo:

  • SUNO: elektra, energia, potenca, aktiva, esenca, fajra, forta, konstruema kaj modere fekunda.
  • LUNO: magneta, ŝanĝema, plastika, limfa, romantika, emocia kaj fruktodona.
  • MERKURO: neŭtra, aktiva, nerva, adaptebla kaj modere fekunda.
  • VENUSO: Magneta, paca, mola, hardita, amema, modera, amuza, pasiva, afabla kaj fruktodona.
  • MARSO: elektra, energia, aktiva, detrua, dinamika, vigla kaj senfrukta.
  • JUPITERO: elektra, ekspansiema, viviga, hardita, esenca, sanga, societema kaj fruktodona.
  • SATURNO: magneta, bremsanta, kontrolita, konstanta, kvieta, postulema, solidiga kaj senfrukta.
  • URANO: neŭtrala, nekalkulebla, ekscentra, originala, malstabila, intuicia kaj modere fruktodona.
  • NEPTUNO: magnetika, ĥaosa, estetika, neŭrotika, falĉa, ofendiĝema kaj modere fruktodona.
  • PLUTONO: elektra, troa, profunda, aŭtotransformanta, potenca kaj fruktodona.

12 nov 2019

Plej Gravaj Planedaj Klasifikoj

En astrologio estas kelkaj klasifikoj por priskribi ecojn de la planedoj. Ni donos tiajn klasifikojn, malgraŭ ke nuntempe ne ĉiuj astrologistoj uzas ilin:
  1. Superaj kaj malsuperaj planedoj:  La superaj planedoj estas tiuj kiuj havas orbitojn pli vastaj ol tiu de la Tero. Ili estas Marso, Jupitero, Saturno, Urano, Neptuno kaj Plutono. Malsuperaj planedoj havas orbitojn pli interne ol la tiu de la Tero, ili estas do Merkuro kaj Venuso.
  2. Inaj kaj Malinaj planedoj: Oni diras ke la planedoj estas inaj aŭ malinaj laŭ la mitologia dio aŭ diino. Malinaj planedoj estas Suno, Merkuro, Marso, Jupitero, Saturno, Urano, Neptuno, kaj Plutono.Inaj planedoj, estas Luno kaj Venuso.
  3. Elektraj aŭ Pozitivaj; Magnetaj aŭ negativaj kaj variablaj aŭ neŭtraj: La elektraj planedoj havas kiel econ de ekstera, ekstroversa kaj ampleksiga aktiveco, dissendas kio estas eco de Suno, Marso, Jupitero kaj Plutono. Magnetaj planedoj havas ecojn pri akceptemo kaj altiro, kaptas, kaj tio estas eco de Luno, Venuso, Saturno kaj Neptuno. Variablaj planedoj havas malsamajn ecojn laŭ la signo en kiu ĝi troviĝas kaj la rilatojn kun la aliaj planedoj. Do, ili povas esti kaj aktivaj kaj akceptemaj. Se ni devus elekti inter pozitivaj kaj negativaj, ĉi tiuj planedoj estas pli elektraj ol magnetaj. Ili estas Merkuro kaj Urano.
  4. Utilaj aŭ  Harmoniaj kaj Malutilaj aŭ Malharmoniaj: Utilaj aŭ Harmoniaj Planedoj La dua koncepto ( harmonia - malharmonia) estas pli taŭga, ĉar ili povas esti neharmoniaj pro aliaj faktoj de la horoskopo, sed precipe kaj pro natura esenco, ili estas kongruaj aŭ ekvilibriga forto. Ili donas utilajn ecojn al memo kaj provizas agrablajn aŭ feliĉajn spertojn. Maĵora Harmonia estas Jupitero, kaj Harmonia Minora estas Venuso. Suno eblas konsideri kiel inklina al harmonio. Malutilaj aŭ Malharmoniaj ili povas fariĝi harmoniaj se ili havas bonan pozicion en la horoskopo, sed esence ili havas energion, kiu povas generi malekvilibrojn aŭ malfacilajn spertojn kun iom da facileco, kaj ankaŭ doni malfacilan psikologian karakteron. Maĵora Malharmonia estas Saturno; Minora Malharmonia estas Marso. La Luno povas esti konsiderata inklina esti malharmonia.
  5. Ekstremaj: ili estas la supraj tri oktavoj, foje konsiderataj de iuj aŭtoroj kiel malharmoniaj planedoj, kio ne ĝusta. Kio okazas, estas ke ĝia influo, pro sia tre forta vibrado, ĉiam iras de unu flanko de sia atribua skalo al la alia. Ĉi tio estas pro ĝia malfacileco kontrolebla, ĉar oni povus diri, ke la homo en sia nuna stato lernas administri ĉi tiujn energiojn: intuo kaj revolucio (Urano), mistikismo kaj evasio (Neptuno), interna energio kaj sekseco (Plutono). Kio kutimas, estas ke en spirite evoluinta homo ĉi tiuj steloj pruvas siajn trajtojn aŭ, almenaŭ, la homo iom post iom regas la eblajn komplikaĵojn, kiujn ĉi tiuj planedoj povas generi. En nematura estaĵo tiuj steloj estas pli verŝajne fonto de signifaj malekvilibroj.
  6. Fertilaj aŭ  Fruktodonaj: lokitaj en iuj horoskopaj pozicioj donas tendencon al fekundeco, koncerne infanojn. Luno, Venuso, Jupitero kaj Plutono. Modere Fruktodonaj estas Suno, Merkuro, Urano kaj Neptuno. Senfruktaj, en pozicioj rilataj al ĝi ili donas inklinon al senfrukteco aŭ malfacileco en gravedeco. Ili estas Marso kaj Saturno.
  7. Artaj: Suno, Luno, Venuso kaj Neptuno.
  8. Sportaj:Suno, Marso kaj Jupitero.
  9. Intelektaj: Merkuro, Saturno kaj Urano.
  10. Religiaj:Luno kaj Neptuno.
  11. Gajaj: Suno, Venuso kaj Jupitero.
  12. De Fizika Laboro: Suno, Marso, Saturno kaj Plutono.
  13. Malgajaj: Luno, Saturno, Neptuno kaj Plutono.

9 mar 2015

La Suno, La Luno kaj la Planedoj

La Suno, la Luno kaj la Planedoj rolas individuajn partojn en horoskopo. Iliaj signifoj estas jenaj:
  • La Suno reprezentas vian propran esencon, deziron, individuecon, vitalecon, kaj povuman deziron.  Pli ol aliaj planedoj, ĝi reprezentas tiun, kiu vi estas. Kaj ĝenerale ankaŭ reprezentas viron. 
  • La Luno reprezentas viajn emociojn, subkonscion, instinktojn, kutimojn kaj memoron. Kaj ĝenerale ankaŭ reprezentas virinon. 
  • Merkuro simbolas vian komunikad-stilon, vian razonad-kapablecon, kaj la la manieron kiel vi pensas.
  • Venuso reprezentas tiujn partojn el via vivo, kiuj rilatas al amo, atrakcio, beleco, posedaĵoj, kaj arto.
  • Marso estas la planedo pri deziro kaj agreso. Ĝi reprezentas vian fizikan energion, batalemon, entreprenemon, kaj kuraĝon. 
  • Jupitero estas la planedo pri ekspancio kaj bona fortuno. Ĝi reprezentas kreskiĝon, prosperecon, abundecon, saĝecon, sindonemon,  kaj la altajn pensojn. Kie Jupitero troviĝas en via horoskopo, diros kie vi estas bonŝanca.
  • Saturno reprezentas limiĝon, restriktiĝo, zorgemon, organizadon, malmolecon, kaj disĉiplinon. Ĝi rakontas pri kie vi devas alfronti viajn timojn kaj ankaŭ kie vi estas ambiciema.
  • Kirono malgranda planedo malkovrita en 1977, ĝi reprezentas la pasintajn vundojn kaj la futurajn saniĝojn. Astrologoj, ne ĉiuj kiuj uzas Kironon, ofte rilatas ĝin kun tuteca kuracado. 
  • Urano reprezentas originalecon, sendepediĝon, rebeliĝon, kreivecon, la enrigardon, kaj ĉion neatendeblan.
  • Neptuno reprezentas spiritecon, sonĝojn, psiĥajn kapablecojn, intuicion, disiĝon, kompaton, memoferon, trompon, kaj iluzion.
  • Plutono reprezentas eliminadon, detruadon, regeneradon, renoviĝon, kaj transformiĝo. 
Unu maniero por igi pli simpla la aferon, estas doni nur unu vorton - kiel ŝlosilo por ĉiu planedo. Do jen tiaj ŝlosilaj vortoj:

Ŝlosiloj por la Planedoj
Planedo
Ŝlosilo
Simbolo
Suno
Mem


Luno
Emocioj


Merkurio
Komunikado


Venuso
Amo


Marso
Agado


Jupitero
Ekspansiĝo


Saturno
Restrikteco


Kirono
Saniĝo
Urano
Revolucio


Neptuno
Imago


Plutono
transformiĝo



1 ago 2012

La signo de la lingvo internacia: Leono!


La astra karto de aĵoj kaj okazaĵoj

La unua kaj plej precipa ilo en astrologio estas la astra karto. Ĝi estas speco de mapo de la ĉielo, speco de “filmero” de la ĉielo, haltigita ĵus je la momento tiam, kiam iu aŭ io naskiĝis. Jes, iu aŭ io. Aĵoj ankaŭ havas siajn proprajn astran karton, kondiĉe ke oni sciu ekzakte la daton de la “nasko” de tiuj aĵoj. Registaroj, regnoj, organizaĵoj, traktatoj, entreprenoj, firmaoj, libroj, produktoj (certa tipo de aŭtomobilo, aŭ ia ilo ajn), ĉiuj ĉi aĵoj povas havi siajn proprajn astrajn kartojn. Kaj ankaŭ lingvoj! La problemoj pri la etnaj lingvoj estas, ke neniu scias kun certeco kiam ili “naskiĝis”, kaj plej verŝajne tia naskiĝo daŭris fakte multajn jarcentojn.

La astra karto de la Unua Universala Kongreso de Esperanto. La astra karto estas kvazaŭ kartografio de la ĉielo dum iu traktata momento aŭ dato kaj super iu specifa loko de la Tero.
Planlingvoj ne havas tiun problemon. Sed kio estas la “nasko” de planlingvo? Estis en astrologio antaŭe, jam de longege, du ĉefaj skoloj pri la grafikado de la astra karto. Estis la astrologio pri la koncipo de la estaĵo, kaj estis la astrologio pri la nasko de estaĵo. Laŭ la astrologio pri la koncipo, oni devas grafiki la astran karton laŭ la dato de la koncipo de la ulo, nome la dato de la gravedigo, parolante pri homoj. Male, en la astrologio pri la nasko oni grafikas la astran karton laŭ la dato de la nasko de la persono. Estas do pli-malpli naŭ monatoj da intertempo inter tiuj du astraj kartoj, la koncipa kaj la naska. Kun la tempo, la astrologio pri la koncipo iĝis eksmoda, ĝis la rezulto, ke nuntempe ekzistas preskaŭ nure la astrologio pri la nasko. En astrologio pri la nasko, la astrologiisto konsideras la naskon la plej grava momento de la individuo, ĉar nur je tiu momento iu ulo individuiĝas.

Temante pri aĵoj aŭ okazaĵoj la afero komplikiĝas, ĉar, kiam ekzakte iu aĵo “individuiĝas”? Kiam ekzakte estas la “nasko” de iu okazaĵo? La respondo dependas de la pritraktata aĵo aŭ okazaĵo en si. Se ni konstruis domon, la momento kiam ĝi estis jam pretigita por loĝado, tiu estas la dato de “nasko” de tiu domo. Kaj pli precize, laŭ aliaj astrologiistoj: la naskodato de la domo estas tiu, kiam ĝi finfine estis loĝata unuafoje, ĉar tiam ĝi vere komencis plenumi sian funkcion. Se temas pri alia tipo de konstruaĵo, ekzemple kontruaĵo el laborejoj, la naskodato estas tiu, kiam la tuta konstruaĵo estis publike inaŭgurita. Plej ofte inaŭgurado de io estas la naskodato konsiderota por estigi la respondan astran karton. Laŭ la astrologio pri naskodato, iu kongreso estas "naskita" tiam, kiam oni inaŭguris ĝin. Iu registaro "naskiĝas" tiam, kiam la eksiĝanta prezidanto transdonas sian postenon al la nove elektita prezidanto. Se iu teritorio estas kolonio de lando aŭ regno, kaj tiu kolonio faras publikan deklaracion de sendependeco, tiu estas la naskodato de la nova sendependa lando, ĉar tiam la kolonio iĝas “regnido”, individuiĝante de sia “patroregno”.

Filmero de la ĉielo je la 9a de aŭgusto 1905 super Francujo.
La astra karto supren montras grafike tion, kion ni vidas en tiu

ĉi filmero. La ruĝaj linioj estas la orbitoj de la planedoj.
Mi konsideras, ke la naskodato de nia lingvo estas la momento, kiam la Unua Libro estis publikigita. Ni scias, ke nia lingvo ekzistis antaŭe de 1887 kiel privata eksperimenta projekto de Zamenhof. Tiuj jaroj estas kvazaŭ la gradeviĝo de Zamenhof por nia lingvo. Zamenhof estis la gravedigita “patrino” de nia lingvo dum tiuj jaroj, ĝis la tago, kiam la lingvo “eniĝis la mondon”, apartiĝante simbole de sia “patr(in)o”. Mi konsideras, ke la publikigado de la Unua Libro estas tiu momento eniĝi la mondon. Je tiu momento, Esperanto jam ĉesis kuŝi sole en la sino de Zamenhof, kaj fariĝis “individuaĵo”. Paradokse, nia lingvo iĝis “individuaĵo” pere de sia fakta kolektiviĝado. Sed tia estas la naturo de ĉia lingvo ajn, kaj tio ne ŝanĝas la astrologian interpreton pri la naskodato de la lingvo kiel aĵo. Alia interesa rimarko estas, ke lingvo ne nur estas aĵo sed ankaŭ okazaĵo. Ĉiam, kiam oni parolas ĝin, skribas ĝin, interkomunikadas per ĝi, okazas io, kio fakte estas la esto mem de la lingvo.

Krome de la duobla naturo de la lingvo (aĵo kaj okazaĵo) kaj de la paradoksa karaktero de ties “individuiĝo” per sia propra publikiĝo, ni povas konsideri la publikigadon de la Unua Libro kiel la astrologia naskodato por grafiki la astran karton de nia lingvo. Tiu naskodata momento estis la 26-an tagon de julio 1887. Laŭ tiu dato, Esperanto estas signo Leono. Nia lingvo estas do Leonulo!

Sub la fajro de la patro kaj de la filo

Astrologie ekzistas tre forta akordo inter Zamenhof kaj Esperanto, ĉar ambaŭ estas estoj el fajraj signoj. Vi povas diri, ke oni ne endas esti geniulo por vidi akordecon inter la planlingvisto kaj la kreaĵo. Prave. Sed astrologie mi ne parolas pri la komprenebla supraĵa akordeco inter iu kreinto kaj la kreitaĵo. Mi parolas astrologie pri ia interna profunda akordeco, harmonio. Ĉu ne estas vere, ke ne ĉiam ekzistas harmonio inter iu kreinto kaj la kreitaĵo? En la astraj kartoj de Volapuko kaj de Johann Martin Schleyer, mi trovis tiklajn kontraŭsencojn pri la elementoj. Schleyer estis Kankro kaj havas Plutonon ĉe Virŝafo. Volapuko estas Virŝafo kaj havas la Lunon ekzekte en la sama punkto de Kankro, kie kuŝas la Suno de Schleyer. Estas do kvadraturo (aspekto pri 90 gradoj) inter la plej ĉefaj astroj de la kreinto kaj de la kreitaĵo. Tie ekzistis do konflikto, malharmonio inter “patro” kaj “filo”, ne nur pro tio, ke Schleyer estis el akvo (Kankro) kaj Volapuko el fajro (Virŝafo), sed ankaŭ pro la kvadraturo, kiun ili havas inter tre gravaj astroj: Suno, Luno, Saturno kaj Plutono. La Luno en Kankro de Volapuko estas bona pozicio, ĉar ĝi povus doni flekseblecon kaj ebligi evoluojn kaj transformojn, kio estas necesa en ĉiu homa lingvo. Sed la Suno de la "patro" ĝuste sur la Luno de la "filo" en Kankro eksplikas la troan "enamiĝon" de Schleyer por sia planlingvo, kio malpermesis ĉian ŝanĝon en la kreitaĵo. Aldone la Plutono (planedo reganta la ŝanĝojn kaj la transformojn) de Schleyer kuŝas ekzakte sur la Suno kaj Saturno de Volapuko en Virŝafo. Tio estas tre malfacila, problema konjunkcio! Konjunkcio inter Suno kaj Saturno supozas fortajn problemojn por la kreskado de la iu esto, ĉar Saturno esence emas limigi ĉion, kio volas kreskiĝi, pligrandiĝi... Plutono tie signifas, ke Volapuko ŝanĝis la vivon de Schleyer, sed li sukcesis ŝanĝi nenion en sia kreitaĵo, kvazaŭ tiu lasta volus esti ĉiam senŝanĝa, ĉiam la sama. Tio estas plie klarigita de la kvadraturo inter la Suno-Saturno kaj la Luno en la astra karto de Volapuko

La astra karto de Johann Martin Schleyer kaj la emblemo de Volapuko. Estas interesa la uzo de la kaduceo, kio estas tradicia simbolo de planedo Merkuro (kaj de Hermeso), kiu regas la komercon.
La konfliktoj pro la malsameco de la elementoj estas io, kion ni trovas ĉiutage inter homoj: patro de fajra signo plej eble havos baraktojn kun filo de tera signo; kaj persono de akva signo havos plej eble neharmonian kunvivadon kun persono de aera signo. Tio okazas, laŭ astrologio, pro tio, ke Aero kaj Akvo malas inter si, dum Fajro kaj Tero malas inter si. Aero kaj Fajro ja bone funkcias kune, sed kun kelkaj kompromisoj. Same pri Fajro kaj Akvo. Sed tiaj du lastaj kombinoj estas tre delikataj. Ili dependas de la rezisto de tre bezonataj kontaktoj. Ĝenerale vi plej eble havos harmonian interagon kun persono de via sama signa elemento. Tio validas ankaŭ pri aĵoj kaj okazaĵoj.

Zamenhof estas signo Arkpafanto. Tiu signo kaj Leono estas fajraj signoj. La patro de Esperanto estis do fajrsigna same kiel sia kreitaĵo, nia lingvo! Sed la tri fajraj signoj (Virŝafo, Leono, kaj Arkpafanto) temas pri tri malsamaj specoj da fajroj. Virŝafo estas ĉefpunkta signo de fajro. Ĝi reprezentas la plej vivantan fajron, la plej povohavan, la fajron tiun, kiu komencas ĉion. Virŝafo reprezentas tutan komencon kaj plenan miismon. (Volapuko estas Virŝafa. Jen la miisma fajro, kiu ne volas fari kompromisojn kun la medio. Pro tio, laŭ astrologio, Virŝafuloj ofte estas egoismaj.) Male, Arkpafanto estas ŝanĝema signo de fajro, iom malpli movanta fajro, iom malpli povohava. Ĝi reprezentas la lastan fajron, la fajron tiun, kiu finas ion. Se Virŝafo estas la sunleviĝo de la fajro (Volapuko komencis ĉi tiun aventuron!), Arkpafanto estas la sunsubiro. Pro tio Arkpafantuloj emas farti iom malsanemaj el ĉiuj fajraj signoj. Virŝafulo agas kvazaŭ li bezonas neniel la helpon de la aliaj, kvazaŭ li povas kontraŭ ĉiu kontraŭstarado, eĉ se tio temu pri memtrompo, pri mempercepta fantazio. Arkpafantulo jam ne havas tiom da energio kaj povo: li agas kun la plena konscio, ke li bezonas la helpon de la aliaj, ke li sola ne povas kontraŭ la baroj. Tiel agis Zamenhof. Laŭ astrologio, se Zamenhof estintus Virŝafulo, li antaŭenirigintus nian lingvon tute sendepende de la helpoj de aliaj homoj, tute senkonsiderante la kontraŭstaradojn, la kondiĉarojn kaj la barojn, se tio estintus eble, kompreneble.


Leono reprezentas tipon de fajro inter la Unua (Virŝafo, la Ĉefpunkta fajro) kaj la Lasta (Arkpafanto, la Ŝanĝema fajro). Se la fajro de Virŝafo estas la esperplena fajro de la sunleviĝo, kaj la fajro de Arkpafanto estas la iom lacigita helpobezona fajro de la sunsubiro, tiam la fajro de Leono estas la plej brila kaj ekvilibra fajro de la tagmezo. Leono estas fiksa signo. Ĉiuj tiuj tri signoj emas esti kreivaj, sed la tipo de fajro, kiujn ili reprezentas, montras la tipon de kreitaĵoj, kiujn ili produktas. Pro tio, ke Arkpafanto rigardas la mondon laŭ la lacigita, movomanka kaj povomanka sunsubira fajro, ĝi jam volas krei novan mondon. Ĝi jam vidas la mondon kiel ion finan. Ĝi malakceptas malnovajn strukturojn. Ĉiu fajra signo parolas iel iam pri libereco kaj espero, sed la vidpunkto de Arkpafanto estas la vidpunkto de tiu, kiu vivas meze de la mallibereco kaj de la malespero. Arkpafanto havas ĉiam ene de si ian intuicion, ian pezan impreson pri finiĝo, pri lasteco. Pro tio, ĝi decidas esti la libereco kaj la espero, kiujn ĝi jam ne trovas ĉirkaŭ si mem. Kaj pro tio la emblemo de Arkpafanto estas la centaŭro Kirono, la Majstro, kiu povas senprobleme sanigi la aliajn sed kiu ne kapablas sanigi sin mem. Kirono estis la ununura saĝa kuracisto, kiu ne povis sanigi sin mem, kaj pro tio ĵetadis siajn sagojn el fajro por ŝanĝi, sanigi kaj liberigi la mondon. Tiel estas la simbolo Arkpafanto!


Leono reprezentas tamen staton antaŭan al tiu de Arkpafanto. Leono portas sian fajron kiel la plejan lumon, kiel la Tagmezon, kiel la plej grandan fajron. La kreitaĵo de Zamenhof estas astrologie ekzemplero de tia fajro. Estas interese, ke Esperanto postvivis multajn reformojn, male ol aliaj lingvoj. Astrologie oni povas aserti, ke tio eblis, ĉar la fajro de Leono estas fiksa: ĝi ne volas moviĝi al la sunsubiro, ĝi ne volas malpliigi sian forton kaj lumon, ĝi volas ĉiam brili meze de la ĉielo. Tiu fajro de Leono ja celas ŝanĝi la mondon (kiel ni vidas en la vivoj de multaj politikistoj kaj politikaj estroj) sed ĝi neniel permesas arbitrajn ŝanĝojn sur si mem. Mi opinias, ke se Esperanto estintus Arkpafanta kiel sia iniciatinto, tiam plej eble la reformoj okazintus sen neado, ĉar la fajro de Arkpafanto estas mola, cedema, ŝanĝema. Ĉu ne estas vero, ke Zamenhof mem, Arkpafantulo, cedis foje al la kritikoj kaj proponoj pri reformoj por la lingvo? Estis la unua komunumo de esperantoparolantoj tiuj, kiuj decidis ne reformi aŭ ŝanĝi la lingvon. Sed la Leona fajro mem, la fiksa fajro, estas malmola, obstina, rezistema. Kaj tiel, jes ja, estas nia lingvo!

La dua astra karto de nia lingvo

Estas alia momento je kiu Esperanto rejesis sian “individuiĝon” disde la kreinto, la iniciatinto. Tiu momento estas la Unua Universala Kongreso de Esperanto je 1905. en tiu kongreso, la libro Fundamento de Esperanto estis donita kaj certigita kiel la “konstitucion” de nia lingvo. Temante pri regnoj, oni povas grafiki la astran karton laŭ la dato de la efektivigo de la konstitucio de la traktata regno. Nia lingvo havis kvazaŭ du naskodatojn: la publikigo de la Unua Libro kaj la publikigo de la Fundamento de Esperanto, kio koincidis kun la Unua Universala Kongreso. La dato de la Fundamento de Esperanto estigas la duan astran karton por nia lingvo. Kaj tiu dua dato konfirmas, ke Esperanto estas fakte Leona!

Kvankam Volapuko estas Virŝafa lingvo, ĝi havas iom da malekvilibro pri la elementoj: duobla kvanto da punktoj en Tero kaj nur du punktoj en Aero. La Unua Libro ankaŭ havas certan malekvilibron: duobla kvanto da punktoj en la elemento Aero. Sed tio ja bonas por lingvo, ĉar la elemento Aero faciligas la komunikadon en ĉia nivelo de la homa vivo. Tamen, la Fundamento aldonas la finan ekvilibron al nia lingvo: en ĝi la kvar elementoj estas preskaŭ samkvantaj. La simpleco en la astra karto de la Unua Libro spegulas la simplecon de la projekto de Zamenhof je la jaro 1887. Bonŝance, la astra karto de la Fundamento/Unua UK aldonas la multflankecon, la malsimplecon, kiu mankas en la Unua LibroMi skribas "bonŝance", ĉar lingvo internacia ne indas esti tre malsimpla nek tre simpla. 

Estas malverŝajne kredi, ke la organizintoj de la Unua UK klopodis fari ĝin la 9an de aŭgusto por ke nia lingvo estu Leona, aŭ ke Zamenhof mem pretigis la Fundamenton por tia astrologia celo. Tiu temo estas ege interesa. Kiam oni esploras la astrajn kartojn de regnoj oni trovas, ke tre ofte la pluraj konstituintaj naskodatoj de iu regno ŝajnas konfirmi iun specifan astran signon. Tio estas kvazaŭ la regno mem, aŭ la personoj estigantaj ĝin, tute nekonscie aranĝus la plej gravajn datojn de la regno, por ke la regno apartenu al iu specifa astrologia signo. Ne ekzistas scienca nek astrologia klarigo pri tiu fenomeno. Tio okazis ankaŭ pri nia lingvo. Estas kvazaŭ ĝi iel “volus” konfirmi, pere de la dato de la publikigo de la Fundamento de Esperanto kaj de la Unua UK, ke ĝi apartenas al la signo Leono.

Tio donis ideon al mi jam de longe. Mi ankoraŭ legas foje pri kelkaj esperantistoj kaj neesperantistoj, kiuj plendas pri la simboloj kaj emblemoj de nia lingvo. Se oni demandus al mi, mi senhezite proponus novajn simbolojn laŭ la astrologia signo Leono. Mi proponus ekzemple flagon flavan anstataŭ la tradicie verda. Flavo kaj ruĝo estas la koloro de la signo Leono. Kaj plej bone estus, ke la flago estu ora! La leono mem povus esti emblemo aŭ simbolo ene de la flago. Oni povus daŭre uzi la kvinpintan stelon sed oran aŭ flavan. Flavo estas koloro pli viva, pli energia ol verdo. Kaj leono estas simbolo pli forta, pli firma, ol ekzemple la malrapida timema heliko, kiun mi trovis ie... Se Esperanto povus paroli, mi preskaŭ povus aŭdi ĝin krii: “Ne heliko! Ĝi estas tre malmojosa simbolo por mi!”

Kiel estas kaj estu Leonulo?

Tio dependas de aliaj konsideroj. Unu astra karto montras interplekton de pluraj elementoj kaj energioj, kiuj formas inter si unu tutaĵon tre kompleksan. La signo, kie kuŝas la Suno, la Suna signo (Leono por Esperanto) estas ja la plej grava. Sed la aliaj signoj, kiuj entenas la aliajn planedojn, estas ankaŭ atentindaj. La Luna signo de la Unua Libro estas Pesilo, dum la Luna signo de la Fundamento estas (surprizo!) Arkpafanto. Pesilo kiel Luna signo signifas, ke estante Leona, nia lingvo reagas (kaj indas reagi) al la eksteraj eventoj kun ekvilibro, justeco kaj diplomatio. Tio diras nenion novan al ni, sed tio ja eksplikas astrologie kial nia lingvo sukcesis pli ol iu alia planlingvo ajn. (La Luna signo de Volapuko estas Kankro, signo malpli mensa, neglektanta la logikon, kaj tre neantaŭvidebla.) Pesilo kiel Luna signo igas Esperanton moviĝi kun zorgo kaj pripensado en la mondo. Pesilo ne nur emas esti justa kaj bonedukiteca: ĝi ankaŭ emas al la artoj kaj amas la belecon en ĉiuj formoj eblaj. Arkpafanto kiel Luna signo signifas, ke estante Leona, nia lingvo ankaŭ havas tian flekseblecon, kiun mankas en la Leona fiksa obstina fajro. Tiu Arkpafanta ŝanĝema fajro eksplikas kiel nia lingvo povis kaj daŭre povas evolui kaj adapti sin al la ĉiam ŝanĝantaj cirkonstancoj de la mondo kaj ankaŭ kial la ligo inter Zamenhof kaj sia lingvo neniam rompiĝas, malgraŭ la fakto, ke li tute fordonis ĝin kiel donacon al la homaro. La Luno reprezentas la kapablon reagi kaj la sentan meĥanismon de la esto. Nia lingvo do devas reagi laŭ la Pesilaj kaj Arkpafantaj manieroj. La Arkpafanta Luno de la Fundamento signifas, ke nia lingvo neniam ĉesos havi sian idealan flankon, sian “internan ideon”, kvankam la Pesila Luno de la Unua Libro povus fari, ke oni ja parolu pri absoluta neŭtraleco aŭ senemocia pragmateco.

Merkuro kaj la Luna Norda Nodo kuŝas en la astra karto de la Unua Libro sur la signo Leono. Merkuro tie diras, ke la komunikada kaj mensa manieroj aŭ kutimoj de nia lingvo devas ankaŭ preni la trajtojn de la signo Leono. Tio signifas plej ĝenerale komunikado de alta energio kaj tre altaj intelektaj enhavoj en la korpo mem de la lingvo. Mi pensas, ke tion jam nia lingvo realigas. La Luna Norda Nodo reprezentas la celon mem de la lingvo: jen denove la trajtojn de la signo Leono. La Fundamento havas Merkuron kaj la Lunan Nordan Nodon sur la signo Virgulino. Zamenhof havas sian Lunon sur la tria grado de Virgulino, kaj tio estigas konjunkcion inter la Luno de Zamenhof kaj la Luna Norda Nodo de la Fundamento! Jen alia mirinda “koincido”. Virgulino estas do la alia grava signo por nia lingvo. Ĝi estas la Luna signo de Zamenhof, la Venusa signo de la Unua Libro kaj la signo en la astra karto de la Fundamento, sur kiu kuŝas Merkuro kaj la Luna Norda Nodo. Tio donas, en la astrologia strukturo de nia lingvo, grandan gravecon al Merkuro, kaj tio ja estas bona afero, ĉar Merkuro regas la lingvojn, la paroladojn kaj la komunikadojn en nia mondo. Kiam Esperanto ne kondutas Leone (Luna Norda Nodo de la Unua Libro), tiam ĝi endas konduti Virguline (Luna Norda Nodo de la Fundamento kaj Unua UK). Virgulino diras al ni: atentu ĉiam la propran bonfarton, ne manĝĉion, kio ŝajnas manĝebla, kaj ĉiam, ĉiame, gardu certan staton de mema pureco. Pro tio nia lingva komunumo malakceptas "malpurajn" ulojn kaj "malpurajn" elementojn.  

Merkuro regas la kapablon interkomuniki, la paroladon, la skribadon, kaj la mesaĝosendadon. La fakto, ke la Luna Norda Nodo de la Fundamento kaj ties Merkuro estu en Virgulino, kaj ke la Venuso de la Unua Libro estu ankaŭ en Virgulino, estas perfekta, ĉar tio eksplikas kial nia lingvo sendube funkcias bone por tio, pro kio ĝi estis kreita: la temoj de Merkuro supren menciitaj. Astrologie mi povas aserti, ke la antaŭo estis ebla pro tio, ke la Luna signo de la kreinto de la lingvo estis Virgulino. Ni trovas ja tre ofte tiujn multajn signifoplenajn ligojn inter la kreinto de io kaj tio kreita. Se tiuj signifoplenaj ligoj ne ekzistas, tiam la rilato inter la kreinto kaj la kreitaĵo neniiĝas. Merkuro ankaŭ regas la merkaton kaj la komercon. Tiu estas parto de la destino de nia lingvo, kiu ankoraŭ estas neglektata: la uzo de Esperanto en la merkata kaj komerca mondo. La alia flanko de Merkuro, la literaturan kaj intelektan flankon, jam estas sufiĉe provita: nun mankas provi la alian flankon, la lingvo kiel monero, kiel transportanto de mono inter la nacioj. Vi denove povas pensi, ke oni ne bezonas esti geniulo por havi tiun lastan ideon. Ke Esperanto povas ja disvastiĝi amase se oni uzas ĝin rilate al mono kaj komerco, estas tute komprenebla ideo... Sed ke tio estu en la astraj kartoj de la lingvo mem estas sendube animskua signifa “koincido”, ĉu ne?

28 ago 2011

Astra mapo, Kvina Parto: Relativaj pozicioj de la planedoj

La astra mapo montras la relativajn ŝajnajn poziciojn de la planedoj de nia sunsistemo. Rigardante de nia naskiĝloko sur la Tero, laŭ la astrologio, ne gravas la ekzaktaj relativaj pozicioj de la planedoj, ĉar la astrologiaj influoj de la planedoj ne estas fizikaj fortoj: ili ne dependas de la fizika proksimeco aŭ malproksimeco de iu planedo. Por ni, ĉar estante etaj estaĵoj sur la Tero, nur gravas la punkto tiu, kie la planedo kuŝas sur la ekliptiko aŭ sur la Zodiaka bendo. Tiaj relativaj pozicioj estas montrataj en la astra mapo, pere de la gradoj de la Zodiakaj Signoj.

La astra mapo montras la poziciojn de la planedoj tiel, kiel ili estis tiam, kiam iu persono naskiĝis. Do tiusence la astra mapo estas la astra naskiĝakto (aŭ naskiĝcertigilo aŭ atestilo) de la persono. Tamen la astra mapo ankaŭ povas esti la astra naskiĝakto de iu okazaĵo, entrepreno, firmao, regno, aĵo, ktp. Per la sekvanta bildo oni povas vidi ekzemple la relativajn poziciojn de la planedoj dum la Atenco de Sarajevo (28-a junio 1914), okazaĵo komencinta la Unuan Mondmiliton:


Tiu ĉi bildo ne estas astra mapo: ĝi estas ia mapo de la sunsistemo dum la menciita dato, por ke vi povu vidi la relativajn poziciojn de la planedoj. Atentu, ke la realaj distancoj inter la planedoj ne estas montrataj tie ĉi, pro tio, ke la ena sunsistemo iĝus nevidebla en la bildo. La flava punkto ĉe la centro estas la Suno. La nebula griza linio inter la orbitoj de Jupitero kaj Marso estas la kampo de asteroidoj. La Zodiaka bendo montriĝas ekstere de la orbito de Plutono, por ke oni vidu pli-malpli la 30-gradajn segmentojn de la Zodiakaj Signoj.

Pri tiu ĉi astra mapo, la pozicio de la Luno estas ankoraŭ konfirmota.

Tiu ĉi bildo ja estas astra mapo pri la Atenco de Sarajevo. La Tero troviĝas ĉiam ĉe la centro de la astra mapo, ĉar la Tero estas la naskiĝloko de ni ĉiuj kaj ankaŭ la “okazloko” de ĉiu homa afero esplorata de astrologio. La centro de la astra mapo estas kvazaŭ la malplena linio de la naskiĝakto tie, kie devas esti la nomo kaj naskiĝloko de la naskinto. Kaj ĉiu astra mapo (almenaŭ ĉiuj teranaj astraj mapoj) havas la Teron kiel naskiĝlokon. Se la Suno estus ĉe la centro de la astra mapo, ĝi estus kvazaŭ la naskiĝakto de la Suno, kaj tia kono ne eblas por ni.

Ĉiu planedo estas montrita tie, kie ĝi ŝajnis esti (rigarde de la Tero) dum la esplorita okazaĵo. Je la 28-a junio 1914, la Suno estis je la 6º de la Signo Kankro. Do, ne de la Stelaro Kankro, sed de la Zodiaka Signo Kankro (legu la antaŭajn artikolojn). Merkuro estis je la 28º de Kankro. Venuso estis je la 10º de Leono. Marso estis je la Unua grado de Virgulino. Jupitero estis je la 22º de Akvisto. Saturno estis je la 23º de Ĝemeloj. Urano estis je la 11º de Akvisto. Neptuno estis je la 27º de Kankro. Plutono estis je la grado nul de Kankro (ĝuste inter Ĝemeloj kaj Kankro). Kaj la Luno estis je la 6º de Virgulino. Tiuj ĉi ne estas la tuto de la eroj tiuj, kiujn povas montri la astra mapo. La astra mapo ankaŭ devas montri la aspektojn tiujn, kiujn la planedoj estigas inter si. Ni lernos tion per sekvantaj artikoloj. 

26 ago 2011

La Sunsistemo kaj la planedaj simboloj astrologiaj

La sunsistemo estas la astra sistemo tiu, kiu estas la "sidloko" de la Tero. La planedoj havas siajn orbitojn ene de la sunsistemo pli-malpli tiel, kiel elektronoj havas orbitojn ene de la atomo. Se oni vidas la sunsistemon kiel gigantan atomon, tiam la kerno de tia atomo estas la Suno. La Suno staras en la centro de la sunsistemo kaj la planedoj kaj aliaj astraj korpoj orbitas ĉirkaŭ ĝi. La sunsistemo havas multe da korpoj ene, sed la planedoj estas la plej grandaj, post la Suno. La sunsistemo havas nur unu stelon: nia Suno. La plimulto de tiuj astraj korpoj orbitas pli-malpli en unu ronda "tavolo", kiun oni nomas ekliptikon.

Bildo 1-a: Planedoj kaj iliaj astrologiaj simboloj.

Do, se ni vidas la rondan orbitan tavolon de la sunsistemo de supre, kvazaŭ ĝi estus plado, ni trovas plej ekstere la orbiton de Plutono, kiu estas la planedo orbitanta plej malprokesime de la Suno. La orbito de Plutono estas la plej ekstercentra de la sunsistemo (aparte de la orbitoj de asteroidoj kaj kometoj). Vidu en la bildo kiel la orbito de Plutono invadas la orbiton de Neptuno tiel, ke dum kelkaj jaroj Plutono estas pli proksima al la Suno ol Neptuno mem. Pli proksime al la Suno ol Neptuno estas Urano, kaj pli proksime ol Urano estas Saturno, kaj pli enen troviĝas Jupitero. La cetero de la planedoj estas tiel proksimaj al la Suno, ke oni ne povas vidi ilin klare en Bildo 1a. De la orbito de planedo Marso ĝis la Suno formiĝas cirkleto, kiun oni nomas ena sunsistemo aŭ interna sunsistemo.

Bildo 2-a.

Inter la orbito de Jupitero kaj la orbito de Marso rondiras granda nombro da etaj astraj korpoj: la asteroidoj. Vidu en Bildo 2-a la grizan kurvon: oni nomas tion la kampo de asteroidoj. Pli proksime al la Suno troviĝas Marso kaj enen nia kara Tero (kun la Luno), pli enen Venuso kaj plej enen Merkuro. Ĉe la centro de la sunsistemo staras la Suno. La astra mapo reprezentas la poziciojn de la planedoj je iu certa momento sed rigarde de la Tero, kiu estas la naskiĝplanedo de la persono, kies astran mapon oni esploras. Do pro tio ĉi estas, ke la Suno ne staras en la centro de la astra mapo. La astra mapo ankaŭ ne reprezentas la fizikajn distancojn inter la planedoj, ĉar tia distanco ne havas tiom da graveco en astrologio.

4 ene 2011

Tiel estos la ĉielo dum la jaro 2011 (Dua Parto).



Tiuj ĉi bildo montras du astrologiajn movojn malsamajn. Unue, ĉe la ekstero de la cirklo oni vidas la malrapidajn triradojn de la plej grandaj planedoj (Jupitero, Saturno, Uranuso kaj Neptuno) de nia sunsistemo plus Plutono. Tiuj planedoj havigas influojn sur grandaj aroj da homoj, ankaŭ sur regnoj, landoj, kontinentoj kaj tiuj influoj daŭras dum monatoj. Plej supren en la bildo estas la simbolo de Plutono. Tiu planedo eniris Kaprikornon multaj monatoj antaŭe kaj restos tie multajn jarojn plu, ĉar ĝia movo estas tre malrapida. Tio signifas, ke ĉiu estaĵo aŭ aĵo, kiu apartenas al tiu signo, havos kelkajn transformojn tiun tempon, ĉar Plutono estas la planedo tiu, kiu alportas “morton kaj renaskiĝon”. Personoj tiuj, kiuj estas Kaprikornuloj aŭ kiuj havas Kaprikornon kiel supreniran signon havos jaron 2011 plenan de transformiĝo, revalorigon de ecoj kaj ĝisostajn ŝanĝojn. Tio ne estas necese malbone aŭ bone. Tio dependos kaj de la konduto kaj de la sinteno dum la jaro. La energio de Plutono povas ankaŭ havi tiutempe efikojn sur la aliaj kardilanaj signoj: Virŝafo, Kankro kaj Pesilo.

Iom maldekstren kaj malsupren en la bildo estas la símbolo de Neptuno komence de Fiŝoj. Tiu planedo eniras Fiŝojn je la 4a de aprilo kaj iros kaj retroiros de tiu tago ĝis la 5a de aŭgusto ĉiam sur la signo Fiŝoj. Neptuno favorigas la kreivon kaj la idealojn efektivigitajn je faktaj aŭ praktikaj celoj tiun tempon. Fiŝuloj kaj tiuj, kiuj havas Fiŝojn kiel supreniran signon povos profiti el la ekspansioj spirita kaj mona, kiujn pretigas la giganta Neptuno sur Fiŝoj. La energio de Neptuno povas ankaŭ tiutempe havi efikojn sur la aliaj ŝanĝeblaj signoj: Ĝemeloj, Virgulino kaj Arkpafanto.

Iom malsupren de la trairado de Neptuno, oni povas vidi la simbolon de Jupitero, sur Virŝafo. Ĝi suriros tien je la 22a de januaro ĝis la 4a de junio, kiam eniras Taŭron por resti tie ĝis la jaro 2012. Jupitero estas ankaŭ planedo alportanta ekspansion, bonsorton kaj fortojn, sed la unuaj tagoj post la 22a de januaro ĝi havos opozicion (malkonjunkcion) kun sia kontraŭa planedo Saturno, kiu kuŝas sur Pesilo ekde 2009 kaj restos tie ĝis 2012. Jupitero alportos bonhumoron kaj bonsorton al la Virŝafuloj tiun jaron, kvankam Saturno pretigos kelkajn reagojn, kiuj signifas devigajn prokrastojn, malfruigojn kaj lacecon precipe por Pesiluloj. La energioj de ambaŭ planedoj, Jupitero kaj Saturno, certe havos ankaŭ efikojn tiutempe sur ĉiu kardinala signo: Virŝafo, Kankro, Pesilo, kaj Kaprikorno. Eble ekestos malfacilajn interrilatojn precipe inter Virŝafuloj, Kaprikornuloj kaj Pesiluloj, car ili havos respektive Jupiteron, Plutonon kaj Saturnon. Kaj tiuj du lastaj planedoj ne estas precize la plej afablaj de la sunsistemo.

Uranuso estos ankaŭ sur la signo Virŝafo (vidu maldekstre de la Jupitera símbolo en la bildo). Ĝi eniras Virŝafon je la 12a de marto kaj trairos tiun signon dum multaj jaroj ĝis 2018. Tamen, dum 2010 kaj ekzakte ekde la 12a de marto, tiu ĉi giganta planedo havos influojn ankaŭ sur Virŝafuloj. Ĝi rompos la rutinon kaj devigos la homojn labori grupe. Ĝi ŝatas esti originale, revoluciema kaj noviga, kvankam iom senorda. Do, Virŝafuloj havos multon da energio por esti lumaj, brilaj kaj tre popularaj dum la unuaj monatoj de la jaro. Profitu tiun energiojn!

Due, ĉe la eno de la cirklo oni vidas la retroirajn movojn de tiu ĉi jaro. Tri retroiraj movoj fare de Merkuro tiel, kiel estas kutime. De la 31a de marto ĝis la 24a de aprilo sur Virŝafo. Poste de la 4a de aŭgusto ĝis la 27a de aŭgusto sur Virgulino kaj Leono. Kaj la lasta, de la 25a de novembro ĝis la 15a de decembro sur Arkpafanto. Atentu tiuj signoj (Virŝafo, Virgulino, Leono kaj Arkpafanto) siajn komunikadojn, vojaĝojn kaj parolojn dum la menciitaj tempodaŭroj. (Legu ankaŭ pri retroira movo de Merkuro tie ĉi: Retroira movo de Merkuro).

La aliaj retroiraj movoj ne estas tre gravaj. Nur rimarkindaj estas la retroiraj movoj de Jupitero (de la 31a de aŭgusto gis la 26a de decembro sur Taŭro) kaj de Saturno (de la 27a de januaro ĝis la 14a de junio sur Pesilo). Do, havu atenton kaj zorgon dum tiuj tagoj la Taŭruloj, Arkpafantuloj, Pesiluloj kaj Kaprikornuloj.

23 ago 2006

LA PLANEDOJ TRA LA UNUA DOMO

SUNO : Viveco kaj sano
LUNO :Emociaj pli-malplioj
MERKURO :Sociaj komunikadoj kaj aktivecoj
VENUSO :Beleco kaj pligrandiĝo de persona ĉarmo
MARSO :Agresemaj impulsoj
JUPITERO: Ebla pligrandiĝo de pezo
SATURNO: Lacemo kaj manko da viveco
URANO :Nervozismo kaj troa aktiveco
NEPTUNO: Emo al reviĝo
PLUTONO : Drastaj personaj ŝanĝoj

27 mar 2006

JUPITERO EN ASTROLOGIO

Jupitero reprezentas optimismon, entuziamiĝon, sindonemon, protektadon, bonvolecon, altruismon, ekspansion, sategon, profesiulojn kaj superan menson; krome, longaj vojaĝojn, kontaktojn kun eksterlando kaj interesiĝo pri kulturo. La juĝistoj troviĝas sub protektado de Jupitero. Ĝi estas la fido, la konfido, la espero kaj la ŝancoj.
Fiziologie ĝi rilatas la hepato, la arteria sango, la grasoj, la flarsenso, la posta lobulo de la pituitaria glando, kiu regas kreskiĝo. Ĝi povas pligrandigi dikecon en la matureco.
Jupitero domicilias ĉe Arkpafanto.

12 mar 2006

MARSO EN ASTROLOGIO

Marso reprezentas la fizikan energion, la forton, la movadon, la kuraĝon, la dinamismon, la senpaciencon, la sincerecon, la militon, la pasion, la deziron, la varmon, la junajn virojn, la konkurencan spiriton, la agresemon, la malbonan karakteron, la estraremon, la aventuron, la riskon, la perforton kaj, kelkfoje, la senprudencon. Estas nia maniero konduti sin, fari aferojn.
Ĝi rilatas al la viraj seksaj glandoj, la urogenitala aparato, la suprarena sistemo, la sango, la ruĝaj globetoj, la kapo, la nazo kaj la muskola sistemo.
Ĝi regas aŭ domicilas en Arieso.

VENUSO EN ASTROLOGIO

Venuso estas la planedo pri amo, pri sintemo, pri harmonio, pri beleco, pri la justeco kaj bilanco. Ĉio, kio rilatas al estetiko kaj bongusto troviĝas sub inlfuo de Venuso; ankaŭ arto, la edzino, la junaj homoj, adornoj, ornamentaĵoj, logiĝo, voluptemo, ĉarmo, kaj precipe ineco. La juveloj kaj luksoj, la komodeco, la ripozo, la plezuroj kaj la bezonon ami kaj esti amata apartenas al venusa influo. Ĝi reprezentas la voluptema amo (Taŭro) kaj la platona amo (Pesilo).
Venuso montras la plaĉojn rilate al modo, persona imago, beleco kaj arto; krome kiel estas la ideo pri amo, kia estos la plej eltirema partner(in)o, la fianĉiĝaj rilatoj aŭ la distraj kaj manĝaj plaĉoj. Estas do ĉio kio plaĉas al mi.
Fiziologike Venuso rilatas al vejnosa circukado, lumba regiono, renoj, gorĝo, kolo, ovarioj,pankreto, tiroida glando, la ekstera parto de la inaj seks-organoj, la tuŝosenso kaj paratiroidoj.
Venuso regas aŭ domicilas en Taŭro kaj Pesilo.

4 mar 2006

MERKURO EN ASTROLOGIO

Merkuro estas la planedo pri ĉiaspeca komunikiĝo, de la buŝa parolo ĝis la interplanedaj vojaĝoj; ĉio kio rilatas al instruado de konitaĵoj aŭ ideoj aŭ iri el unu loko al alian per iu meĥanika rimedo, estas regata de Merkuro. Ĉiaj racia kaj selektema procezoj troviĝas sub la premo de tiu ĉi planedo.
Tiel, ĉiu homo bezonas komuniki siajn pensojn kaj starpunktojn.
Fizike, Merkuro rilatas kun la spira sistemo, la sens-organoj, la nervoza sistemo, la glandulo tiroido, la mensaj kapabloj, la spiro, la ŝultroj, la brakoj, la manoj, la kunordigo de la movad-sistemo, la pulmoj kaj cerbo. Krome, ĝi regas ankaŭ ĉio kio rilatas al inteligenteco, movileco, adaptiĝo, la racio, la memesprimado, la percepto, la junaj homoj, la verkistoj, la komunikistoj, la instruistoj kaj vojaĝantoj.
Kun Merkuro troviĝas la personoj ŝanĝemaj, entreprenemaj, emaj ĉion scii sed superflue; ankaŭ ĝi donas elokventeco kaj facileco je parolo. Ĝi estas la plej adaptiĝema kaj movila el la astroj.
Ĝia domicilo troviĝas en Ĝemeloj kaj Virgulino.

LA LUNO EN ASTROLOGIO

La luno ludas kiel spegulo de la emocia parto de la homa estaĵo; ĝenerale la ŝanĝiĝoj en la humoro de la personoj estas "kontrolita" de la luno. Tiel, ĝi reprezentas la ĉiutagan vivon, la tagan trairon, la kutimojn, la hejma rifuĝo. Ili estas niaj plej bazaj bezonaĵoj, kiel nutri sin, kaj ili nutras en la plej vasta senco de la vorto.
Fizike ĝi rilatas al stomako, al la digesta tubo, la digestaj procezoj, la brusto, la linfa sistemo, la lakrimala sistemo, pankreato, ovarioj, la utero, la menstruo kaj la simpata nervoza sistemo.
Ĝi tre intime rilatas kun la instinkto, la emocioj, la memoro, la protektado, ĉio kio hejmas, la domŝatego, la rolo kiel patro aŭ patrino, la familiaj sentoj, la patriotismo, la nutrado, la fruktodono kaj la patrino. Krome, ĝi konektiĝas kun la mondo de la sonĝoj, la nekonscio, ĉio kio estas fantazio, la kapablojn imagan kaj poetan. Sed ankaŭ ĝi asocias kun mallaboremo, la ripozo, la timemo. La luno regas la pretigadon, komercadon kaj ellaboradon de nutraĵoj.
La Luno domicilas en Kankro.

LA SUNO EN ASTROLOGIO

La suno montras kiel la persono volas montri sin antaŭ la aliaj personoj, kiuj estas siaj motivigoj por klopodi iĝi integra persono kaj kiel fari sentigi sian presencon antaŭ la aliaj personoj; t. e., ĝi montras la grandajn celojn en la vivo, la internan esencon kaj la plej valoran parton de la persono.
Ĝi estas asociigia kun la koro, la dorso, la frunto, la dekstra okulo, la vertebra kolumo, kaj la arteroj kaj vejnoj kiuj akvumas la homan korpon. Malfacilaj aspektadoj je tiu ĉi planedo faras ke la persono estu ema je suferi en tiuj ĉi organoj: koro kaj cirkula sistemo.
Ĝi ankaŭ rilatas al la viveco, digneco, la vireca principo, la memfido, la memestimo, la boneco, la viro kaj la patro.
Ĝia domicilo estas Leono.

11 dic 2005

NEPTUNO




* Nomo: Neptuno (Sol VIII)
* Diametro: 49.528 km
* Liberiga rapido: km/s
* Pezo: 102,47 . 1024 kg (17,15 da Tero)
* Loko: la 8-a planedo, 4 504,30 milionoj km for de la Suno (30,06 AU).
* Tago: 57,78 ks (16h 3m)
* Jaro: 5 200,3 Ms (164,79 Ter-jaroj)
* Gravito: 11,6 m/s2 (1,18 da Ter-gravito)
* Temperaturo: 48 K
* Atmosfero: 74% hidrogeno, 25% heliumo, 1% metano
* Koloro: blua
* Lunoj: 13 (5 sennomaj): Najado, Talaso, Despino, Galateo, Lariso, Proteo, Tritono, Nereido, S/2002 N 1, S/2002 N 2, S/2002 N 3, Psamato, S/2002 N 4
* Eltrovinto: Adams en 1846, sed ĝia ekzisto kaj eĉ loko estis antaŭkalkulita de matematikistoj el la movo de Urano.
* Naskiĝtago: antaŭ 4,6 miliardoj da jaroj.



Astrologia Simbolo de Neptuno

PLUTONO


  • Nomo: Plutono (Sol IX)
  • Alteco: 2,34 Mm
  • Maso: 1,32 . 1022kg (0,0022 de la Tero)
  • Loko: la 9-a planedo, 5,91352 . 1012m for de la Suno (39,44 A).
  • Tago: 552,1 ks (6t 9h 22min)
  • Jaro: 7,8163 Gs (247,69 terjaroj)
  • Gravito: 0,49 m/s2 (0,05 de la tergravito)
  • Temperaturo: 37 K
  • Atmosfero: metano kaj nitrogeno
  • Koloro: nekonata
  • Satelitoj: 3 (2 sennomaj): Ĥarono, S/2005 P 2, S/2005 P 1
  • Eltrovinto: Clyde TOMBAUGH, en la jaro 1930
  • Naskiĝtago: antaŭ 4,6 . 109 jaroj.

Plutono estas nuntempe la plej malproksima planedo konata, sed probable ekzistas almenaŭ unu alia: la movo de Neptuno ne estas tute klarigebla per la movo de la planedoj konataj. Ĉar Plutono iafoje estas pli proksime de la Suno, ol Neptuno, ĝi eble iam estis luno de Neptuno. (Plutono estis pli proksima de la Suno, ol Neptuno, ekde la 7-a de februaro 1979 ĝis la 11-a de februaro 1999. Ĝi nun restos la naŭa planedo ĝis la jarcento 23-a).

Plutono havas atmosferon de maldensa metano kaj nitrogeno, kaj, sur la grundo, metana glacio. Kiel Tero kaj Marso, Plutono havas sezonojn (vintro kaj vintrego!) kaj polusajn glaciojn.

Ĉu estas Plutono vera planedo? Ĝi estas tre malgranda: Merkuro estas dudekoble pli granda, laŭ maso, kaj eĉ Luno estas kvinoble pli granda. Sep lunoj (Luno, Ioo, Eŭropo (luno), Ganimedo, Kalistoo, Titano (luno) kaj Tritono) estas pli grandaj ol Plutono. Aldone, Plutono similas al la lunoj de Neptuno, kaj eble iam estis ties vera luno. Aliflanke, Plutono povas esti nur la plej granda asteroido de malproksima asteroidaro, la Asteroida Kujper-zono (inter 30 A kaj 100 A), estante frato de la asteroido Ĥirono kaj Hidalgo. Aldone, la orbito de Plutono estas tre nekutima por planedoj: ĝi vagas ekster la ekliptiko, for de la strio de Zodiako, kaj eĉ transiras la orbiton de Neptuno.

Du novaj satelitoj eble estis malkovri en 2005.

Astrologia Simbolo de Plutono
Pligrandigu
Astrologia Simbolo de Plutono

La Zodiakaj Signoj

     Certe vi multe aŭdis pri konstelacioj kaj signoj de la zodiako sed vi sciis, ke ili ne estas la samaj komprenante, ke la zodiaka rado e...